30 Απριλίου 2014

Καλή Πρωτομαγιά





Το Δ.Σ. του Συνδέσμου Λαγκιωτών



 «Ο Άγιος Νικόλαος»





σας εύχονται



καλή, χαρούμενη Πρωτομαγιά.





Καλό μήνα...








Του Μαΐου ροδοφαίνεται η μέρα

που ωραιότερη φύση ξυπνάει

και την κάνουν λαμπρά και γελάει

πρασινάδες, αχτίδες, νερά.

Άνθη κι άνθη βαστούνε στο χέρι

παιδιά κι άντρες, γυναίκες και γέροι

ασπροεντύματα, γέλια και κρότοι,

όλοι οι δρόμοι γιομάτοι χαρά.

Ναι, χαρείτε του χρόνου τη νιότη,

άνδρες, γέροι, γυναίκες παιδιά.





                                                              Διονυσίου Σολωμού -Πρωτομαγιά








Επιλέξτε αυτή την Πρωτομαγιά την υπέροχη φύση του χωριού μας... Της Λάγκας...


Ετικέτες ,

Πρωτομαγιά στο χωριό. Ρίζες – ήθη και έθιμα



Πρωτομαγιά στο χωριό.Ρίζες – ήθη και έθιμα

Πρώτη ημέρα του μήνα Μάη.  

Ημέρα της άνοιξης, των λουλουδιών, της χαράς και της μνήμης. Χαράς, γιατί μικροί και μεγάλοι ξεχύνονται στην εξοχή κι απολαμβάνουν τη φύση.  Μαζεύουν λουλούδια και πλέκουν πρωτομαγιάτικα στεφάνια.





Σύντομη ιστορική αναδρομή



   Η Πρωτομαγιά είναι αντιβασκανική και μαγική εορτή, όπως λέει και το όνομα του μήνα στον οποίο από την αρχαιότητα δίνονταν μεταφυσικές ιδιότητες.



Ο εορτασμός της Πρωτομαγιάς έχει τις ρίζες του στις παγανιστικές εορτές του παρελθόντος.  Η σημασία της ημέρας αυτής για τους αρχαίους λαούς οφείλεται στο γεγονός πως ημερολογιακά (για το βόρειο ημισφαίριο) η πρώτη ημέρα του Μαΐου βρίσκεται ανάμεσα στην Εαρινή Ισημερία και το Θερινό Ηλιοστάσιο, τοποθετείται δηλαδή στην αρχή της άνοιξης.



   Οι πρώτοι εορτασμοί της Πρωτομαγιάς ξεκίνησαν στην προ-χριστιανική Ευρώπη με γιορτές όπως το κέλτικο Μπελτέιν και την εωσφορική γιορτή της Νύχτας του Walpurgis στην κεντρική και βόρεια Ευρώπη. Όμως με την άφιξη του χριστιανισμού στην Ευρώπη, πολλές από αυτές τις γιορτές απαγορεύτηκαν ή έλαβαν χριστιανικό χαρακτήρα. Έτσι, ο εορτασμός της Πρωτομαγιάς έχασε το αρχικό του νόημα.



Για τους αρχαίους Έλληνες η Πρωτομαγιά ήταν μέρα της αναγέννησης της φύσης, της ζωής και του έρωτα αλλά και ημέρα ανάστασης των νεκρών.  Επίσης θεωρούνταν και ημέρα της μαχητικότητας, της μαγείας και του πολέμου. Εορταζόταν με έντονες εορτές όπως η έξοδος των ανθρώπων στην ύπαιθρο με συνοδεία χορών και τραγουδιών και το μάζεμα λουλουδιών για να πλεχτούν στεφάνια. Κατά την ημέρα εκείνη έβγαινε η βασίλισσα του Μαΐου και στα δρώμενα της ημέρας περιλαμβανόταν μια λατρευτική πομπή προς τιμήν του Ηλίου και των Ωρών (= Εποχών). Στην πομπή περιφερόταν ένα πράσινο κλαδί που μόλις είχε πετάξει φύλλα. Το τύλιγαν με ταινίες και πάνω του κρεμούσαν σύκα, διάφορα ψωμάκια και μικρά φλασκιά γεμάτα κρασί, λάδι και μέλι.



Πρωτομαγιά στο χωριό



Παλιά το Πρωτομαγιάτικο Στεφάνι το έπλεκαν από ορισμένα λουλούδια ώστε να πραγματοποιηθούν οι ευχές που έκαναν οι νοικοκυρές. 



Χρησιμοποιούσαν τριαντάφυλλα, γαρούφαλα, βιόλες, πασχαλιές, γεράνια για να είναι πάντα ανθισμένο το σπίτι. 

Για να γεμίζει η οικία από ευτυχία και χαρά χρησιμοποιούσαν ανθισμένα κλωνάρια ελιάς και αγιόκλημα. 

Για να μην λείπει τίποτα από το σπίτι έβαζαν στο στεφάνι μερικούς άνθους από λουλούδια του κάμπου όπως μαργαρίτες και παπαρούνες. 

Για να αποφύγουν το μάτιασμα έδεναν στο στεφάνι ένα κεφάλι σκόρδο. 

Για τη γλωσσοφαγιά χρησιμοποιούσαν κουκιά μαζί με τις ρίζες και τους καρπούς της. 



Και τέλος για την αγάπη των κοριτσιών του σπιτιού έπλεκαν μέσα κι ένα κλωνάρι λιγαριάς.

Ετικέτες ,

26 Απριλίου 2014

Ενα φαρμακείο στον κήπο σας -Πώς και ποια λουλούδια μπορούν να θεραπεύσουν ασθένειες




Πλούσια σε ουσίες που θα μπορούσαν να συμβάλλουν στην πρόληψη σοβαρών ασθενειών, την αποτροπή επιδείνωσης άλλων, αλλά και την αποφυγή οξείδωσης των τροφίμων, είναι κάποια λουλουδια, σύμφωνα με νέα μελέτη που δημοσιεύει το «Journal of Food Science», που εκδίδεται από το Ινστιτούτο Τεχνολογίας Τροφίμων της Βρετανίας.



Σύμφωνα με την εν λόγω έρευνα, ορισμένα λουλούδια, όπως η δενδρώδης παιωνία, είναι πλούσια σε αντιοξειδωτικά και άλλες αντιφλεγμονώδεις ουσίες και μπορούσαν να αποτρέψουν την οξείδωση των τροφίμων. 



Επίσης, κάποια άλλα, εδώδιμα λουλούδια, περιέχουν φαινολικά αντιοξειδωτικά, τα οποία μειώνουν τον κίνδυνο καρδιακής ανεπάρκειας και μερικών μορφών καρκίνου. Σε αυτά ανήκουν δέκα από τα πιο συνηθισμένα λουλούδια που ευδοκιμούν στην Κίνα, τα οποία -σύμφωνα με τους επιστήμονες- θα μπορούσαν να χρησιμοποιούνται ως προσθετικά και στην κουζίνα της Δύσης, καθώς και ως γαρνιτούρα σε φαγητά και γλυκά.



iefimerida via tsardaki.gr

Ετικέτες ,

25 Απριλίου 2014

Ζωοδόχου Πηγής σήμερα. Όσα πρέπει να ξέρετε




Με βάση το Πάσχα.






Εορτάζει 5 ημέρες μετά το Άγιο Πάσχα.







Μὲ τὸ ὄνομα Ζωοδόχος Πηγὴ τοῦ Μπαλουκλὶ ἢ Παναγία ἡ Μπαλουκλιώτισσα φέρεται ἱερὸ χριστιανικὸ ἁγίασμα ποὺ βρίσκεται στὴ Κωνσταντινούπολη ἔξω ἀπὸ τὴ δυτικὴ πύλη τῆς Σηλυβρίας, ὅπου ὑπῆρχαν τὰ λεγόμενα «παλάτια τῶν πηγῶν» στὰ ὁποῖα οἱ Βυζαντινοὶ αὐτοκράτορες παραθέριζαν τὴν Ἄνοιξη. Πῆρε τὴν ὀνομασία του ἀπὸ τὸ τουρκικὸ ὄνομα Balik (=ψάρι) καὶ περιλαμβάνει τὸ μοναστήρι, τὴν ἐκκλησία καὶ τὸ ἁγίασμα.







Γιὰ τὴν ἀποκάλυψη τοῦ Ἁγιάσματος ὑπάρχουν δύο ἐκδοχές:





α) Ἡ πρώτη, ποὺ ἐξιστορεῖ ὁ Νικηφόρος Κάλλιστος ἀναφέρει ὅτι: Ὁ μετέπειτα αὐτοκράτορας Λέων ὁ Θρὰξ ἢ Λέων ὁ Μέγας (457 – 474 μ.Χ.), ὅταν ἐρχόταν ὡς ἁπλὸς στρατιώτης στὴν Κωνσταντινούπολη, συνάντησε στὴ Χρυσὴ Πύλη ἕναν τυφλὸ ποὺ τοῦ ζήτησε νερό. Ψάχνοντας γιὰ νερό, μιὰ φωνὴ τοῦ ὑπέδειξε τὴν πηγή.

Πίνοντας ὁ τυφλὸς καὶ ἐρχόμενο τὸ λασπῶδες νερὸ στὰ μάτια τοῦ θεραπεύτηκε. Ὅταν ἀργότερα ἔγινε αὐτοκράτορας, τοῦ εἶπε ἡ προφητικὴ φωνή, πὼς θὰ ἔπρεπε νὰ χτίσει δίπλα στὴν πηγὴ μία Ἐκκλησία. Πράγματι ὁ Λέων ἔκτισε μία μεγαλοπρεπὴ ἐκκλησία πρὸς τιμὴ τῆς Θεοτόκου στὸ χῶρο ἐκεῖνο, τὸν ὁποῖο καὶ ὀνόμασε «Πηγή». Ὁ Κάλλιστος περιγράφει τὴ μεγάλη αὐτὴ Ἐκκλησία μὲ πολλὲς λεπτομέρειες, ἂν καὶ ἡ περιγραφὴ ταιριάζει περισσότερο στὸ οἰκοδόμημα τοῦ Ἰουστινιανοῦ. Ἱστορικὰ πάντως εἶναι ἐξακριβωμένο, ὅτι τὸ 536 μ.Χ. στὴ Σύνοδο τῆς Κωνσταντινουπόλεως, ὑπὸ τὸν Πατριάρχη Μηνᾶ 536 – 552 μ.Χ., λαμβάνει μέρος καὶ ὁ Ζήνων, ἡγούμενος «τοῦ Οἴκου τῆς ἁγίας ἐνδόξου Παρθένου καὶ Θεοτόκου Μαρίας ἐν τῇ Πηγῇ».







β) Ἡ δεύτερη, ποὺ ἐξιστορεῖ ὁ ἱστορικὸς Προκόπιος, τοποθετεῖται στὶς ἀρχὲς τοῦ 6ου αἰώνα καὶ ἀναφέρεται στὸν Ἰουστινιανό. Ὁ Ἰουστινιανὸς κυνηγοῦσε σ’ ἕνα θαυμάσιο τοπίο μὲ πολὺ πράσινο, νερὰ καὶ δένδρα. Ἐκεῖ, σὰν σὲ ὅραμα, εἶδε ἕνα μικρὸ παρεκκλήσι, πλῆθος λαοῦ καὶ ἕναν ἱερέα μπροστὰ σὲ μιὰ πηγή. «Εἶναι ἡ πηγὴ τῶν θαυμάτων» τοῦ εἶπαν. Καὶ ἔχτισε ἐκεῖ μοναστήρι μὲ ὑλικὰ ποὺ περίσσεψαν ἀπὸ τὴν Ἁγιὰ Σοφιά. Ὁ Ἰ. Κεδρηνὸς ἀναφέρει ὅτι χτίστηκε τὸ 560 μ.Χ.




Γράφοντας τὸν 14ο αἰ. μ.Χ. γιὰ τὸ ἁγίασμα τῆς Πηγῆς ὁ Νικηφόρος Κάλλιστος παραθέτει, ἀπὸ διάφορὲς πηγές, ἕναν κατάλογο 63 θαυμάτων, ἀπὸ τὰ ὁποῖα τὰ 15 φθάνουν ὡς τὴν ἐποχή του.







Σήμερα στὴν αὐλὴ τῆς Ζωοδόχου Πηγῆς βρίσκονται οἱ τάφοι τῶν Οἰκουμενικῶν Πατριαρχῶν. Τὸ δὲ ἁγίασμα βρίσκεται στὸν ὑπόγειο Ναὸ καὶ ἀποτελεῖται ἀπὸ μαρμαρόκτιστη πηγή, τὸ νερὸ τῆς ὁποίας θεωρεῖται ἁγιασμένο. Ἀπὸ ἐδῶ διαδόθηκε ὁ τύπος τῆς Παναγίας Ζωοδόχου Πηγῆς σὲ ὅλο τὸν ὀρθόδοξο κόσμο. Εἶναι ἀξιοσημείωτο ὅτι ψηφιδωτὴ παράσταση τῆς εἰκόνας σώζεται στὸν ἐσωνάρθηκα τῆς Μονῆς τῆς Χώρας.




Ὁ Ναὸς αὐτὸς ἔμεινε γνωστὸς στὴν ἱστορία ὡς τὸ ἁγίασμα τοῦ «Μπαλουκλί». «Μπαλούκ» στὰ τουρκικὰ σημαίνει ψάρι καὶ ἡ παράδοση μᾶς λέει πὼς ἐκεῖ δίπλα στὸ ἁγίασμα, στὶς 23 Μαΐου 1453 μ.Χ. ἕνας καλόγερος τηγάνιζε ψάρια, ὅταν κάποιος τοῦ ἔφερε τὴν εἴδηση πὼς πῆραν τὴν Πόλη οἱ Τοῦρκοι. Ὁ καλόγερος ἀπάντησε πὼς μόνο ἂν τὰ ψάρια ποὺ τηγάνιζε ἔφευγαν ἀπ’ τὸ τηγάνι καὶ ἔπεφταν μέσα στὸ ἁγίασμα θὰ πίστευε ὅτι ἔγινε κάτι τέτοιο. Καὶ πραγματικὰ τὰ ψάρια ζωντάνεψαν καὶ ἔπεσαν μέσα στὴν πηγὴ τοῦ ἁγιάσματος. Μέχρι σήμερα δέ, μέσα στὴν δεξαμενὴ τῆς Ζωοδόχου Πηγῆς διατηροῦνται ἑπτὰ ψάρια καὶ μάλιστα σὰν νὰ εἶναι μισοτηγανισμένα ἀπ’ τὴν μιὰ πλευρά.Σὲ ἀνάμνηση τῶν ἐγκαινίων τοῦ Ναοῦ ἀπὸ τὸν Αὐτοκράτορα Λέοντα ἡ Ἐκκλησία καθιέρωσε τὴν κάτ’ ἔτος ἑορτὴ τῆς Ζωοδόχου Πηγῆς, τὴν Παρασκευὴ τῆς Διακαινήσιμου Ἑβδομάδας.






Ἀπολυτίκιον. Ἦχος γ’. Τὴν ὡραιότητα. 


Τὸν ὑπερούσιον, ὄμβρον κυήσασα, πηγὴ ζωήρρυτος, Παρθένε πέφυκας, ἀναπηγάζουσα ἡμῖν, τὸ νέκταρ τὸ ἀθάνατον, ὕδωρ τὸ ἁλλόμενον, εἰς ζωὴν τὴν αἰώνιον, νάματα γλυκύρροα, ἐκ τῆς Κρήνης σου πάντοτε, ἐξ ὧν ἐπεντρυφῶντες βοῶμεν· Χαῖρε Πηγὴ ἡ ζωηφόρος.






Κοντάκιον. Ἦχος πλ. δ’. Τῇ ὑπερμάχῳ.


Ἐξ ἀκενώτου σου πηγῆς Θεοχαρίτωτε


Ἐπιβραβεύεις μοι πηγάζουσα τὰ νάματα


Ἀενάως τῆς σῆς χάριτος ὑπὲρ λόγον·


Τὸν γὰρ Λόγον ὡς τεκοῦσα ὑπὲρ ἔννοιαν


Ἱκετεύω σε δροσίζειν με σῇ χάριτι,Ἵνα κράζω σοι, Χαῖρε ὕδωρ σωτήριον.






Μεγαλυνάριον. 


Ὕδωρ τὸ ζωήρρυτον τῆς Πηγῆς, μάννα τὸ προχέον, τὸν ἀθάνατον δροσισμόν, τὸ νέκταρ τὸ θεῖον, τὴν ξένην ἀμβροσίαν, τὸ μέλι τὸ ἐκ πέτρας, πίστει τιμήσωμεν.


































saint.gr





Ετικέτες ,

20 Απριλίου 2014

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!





Χριστός Ανέστη εκ νεκρών,




θανάτω θάνατον πατήσας


και τοις εν τοις μνήμασιν,


ζωήν χαρισάμενος





Ανάστασιν Χριστού θεασάμενοι,


προσκυνήσομεν Άγιον, Κύριον,


Ιησούν


τον μόνον αναμάρτητον.





Τον Σταυρόν Σου Χριστέ προσκυνούμεν


και την Αγίαν σου Ανάστασην


υμνούμεν και δοξάζωμεν


Συ γαρ ει ο Θεός ημών,


εκτός Σου άλλον ουκ οίδαμεν,


το όνομά Σου ονομάζομεν.





Δεύτε, πάντες οι πιστοί, προσκυνήσωμεν


την του Χριστού Αγίαν Ανάστασην.


Ιδού γαρ ήλθε δια του Σταυρού


χαρά εν όλω τω κόσμω.


Δια παντός ευλογούντες τον Κύριον,


υμνούμεν την Ανάστασην Αυτού.


Σταυρόν γαρ υπομείνας δι' ημάς,


θανάτω, θάνατον ώλεσεν.


Ετικέτες

18 Απριλίου 2014

Τα έθιμα του Επιταφίου σε όλη την Ελλάδα


Ημέρα σιωπής και θρήνου η Μεγάλη Παρασκευή, με την πένθιμη και κατανυκτική περιφορά του Eπιταφίου να γίνεται από άκρη σε άκρη της χώρας. Στις πόλεις, στα ορεινά χωριά, στα νησιά, κορυφώνεται το Θείο Δράμα, με διαφορετικές παραδόσεις.



Συγκεκριμένα, στα χωριά της Πυλίας, την Μεγάλη Παρασκευή, πίνουν ξίδι και καπνιά για να δείξουν την αγάπη τους στο Χριστό, που τον πότισαν ξύδι. Στην Κρήτη βράζουν σαλιγκάρια και πίνουν το ζουμί τους, που είναι σα χολή.



Στο Μελιγαλά, τη Μεγάλη Παρασκευή το βράδυ, ανάβουν "φουνταρίες". Κάθε νοικοκυρά, όταν σημαίνει η καμπάνα για τον Επιτάφιο, ρίχνει μπροστά στην πόρτα του σπιτιού της δυο - τρία μάτσα κληματόβεργες και τους βάζει φωτιά. Μέχρι να βγει ο Επιτάφιος, οι κληματόβεργες έχουν πλέον γίνει θράκα. Την ώρα που o παπάς περνά έξω από το δρόμο του σπιτιού της, η νοικοκυρά ρίχνει πάνω στη θράκα μια χούφτα μοσχολίβανο και ο παπάς κάνει εκεί παραστάσιμο.

Στις Σέρρες έβαζαν μπροστά στην πόρτα τους, πάνω σε ένα τραπέζι, την εικόνα του Χριστού, στολισμένη με λουλούδια και δίπλα άναβαν κεριά και λιβάνι. Μέσα σε ένα πιάτο είχαν φυτεμένη φακή ή κριθάρι που μόλις είχε αρχίσει να βγαίνει.

Στη Μυτιλήνη, άμα τελειώσει η περιφορά, "αρπάζουν" τα λουλούδια, γιατί πιστεύουν πως κλεμμένα έχουν πιο θαυματουργές ιδιότητες. Τα "Χριστολούλουδα" τα φυλάνε για το καλό. Με αυτά γιατρεύουν τον πονοκέφαλο, τα κάνουν φυλαχτά και με αυτά γαληνεύουν τη θάλασσα όσοι ταξιδεύουν.

Στην Αθήνα, σκούπιζαν από νωρίς και κατάβρεχαν τους δρόμους για να περάσει ο Επιτάφιος και όταν πλησίαζε, έβγαιναν όλοι στις πόρτες τους με ένα κεραμίδι που είχε κάρβουνο αναμμένο και λιβάνι.

Στη Νάξο, δεν φιλάνε εκείνη τη μέρα, γιατί με το φιλί του πρόδωσε ο Ιούδας το Χριστό, δεν σφάζουν για το αίμα του Χριστού, δεν καρφώνουν γιατί καρφώθηκε ο Χριστός και δεν γελάνε.Στην Υδρα και την Τήνο, ο Επιτάφιος μπαίνει στη θάλασσα για να αγιαστούν τα νερά και να προστατεύουν τους ναυτικούς. Οι αναμμένοι πυρσοί και οι σειρήνες πλοίων δημιουργούν και στα δύο νησιά ένα εντυπωσιακό σκηνικό.....

Στη Σκιάθο, ακολουθώντας το τυπικόν του Αγίου Ορους, ο Επιτάφιος βγαίνει τα ξημερώματα. Μεταμεσονύκτια όμως είναι η περιφορά και στη Ζάκυνθο, καθώς ξεκινάει στις 2.00 τα ξημερώματα του Σαββάτου.
Ιδια περίπου ώρα βγαίνει και στο χωριό Χριστός Ραχών Ικαρίας, στο οποίο ο Επιτάφιος καταλήγει στο κοιμητήριο προς τιμήν των νεκρών.

Στη Ζάκυνθο δεν χρησιμοποιείται ο γνωστός κεντητός από λουλούδια Επιτάφιος, αλλά μια αμφιπρόσωπη ξυλόγλυπτη αγιογραφία του νεκρού Χριστού, που ονομάζεται «Αμνός». Στις 2.00 το μεσημέρι στον Αγιο Νικόλαο του Μώλου, ξεκινάει η πένθιμη λιτανεία του Εσταυρωμένου καθώς και της περίφημης εικόνας της «Mater Dolorosa», δηλαδή της Παναγίας του Πάθους.
Η λιτανεία διασχίζει σχεδόν όλη την πόλη και επιστρέφει στην πλατεία Σολωμού. Στον Αγιο Νικόλαο των Ξένων, στις 2.00 τα ξημερώματα του Μεγάλου Σαββάτου, ξεκινάει η ακολουθία ενώ στις 4.00 περίπου το πρωί γίνεται η έξοδος του χρυσωμένου και ξυλόγλυπτου Επιταφίου.



Ετικέτες

17 Απριλίου 2014

Δεν μπορείς ή δε θέλεις να κάνεις τσουρέκια; ΜΗΝ ΑΓΧΩΝΕΣΑΙ! Κάνε ''κανελόψωμο''


Υλικά για τη ζύμη



  • 1 φακελάκι μαγιά        

  • 500 ml ζεστό γάλα      

  • 125 γραμμ. βιτάμ ή βούτυρο ανάλατο, σε θερμοκρασία δωματίου           

  • 1 κιλό αλεύρι      

  • 100 γραμμ. ζάχαρη     

  • 2 μεγάλα αβγά & 1 αβγό χτυπημένο για να αλείψουμε το ψωμί 

  • 2 κ. κ. αλάτι

  • 1 κ. κ. κανέλα

  • Υλικά για τη γέμιση

  • 250 γραμμ. ζάχαρη

  • 2 κουταλιές σούπας κανέλα


Εκτέλεση

Στο μπολ του μίξερ ρίχνουμε το γάλα και τη μαγιά και αναμειγνύουμε ελαφρά. 
Προσθέτουμε το βιτάμ ή το βούτυρο, το αλεύρι, τη ζάχαρη, τα 2 αβγά και το αλάτι. 
Ανακατεύουμε σε χαμηλή ταχύτητα για περίπου 5 λεπτά, ώσπου να έχουμε μια μαλακή ζύμη. 
Τέλος προσθέτουμε την κανέλα. Μεταφέρουμε τη ζύμη στον πάγκο και ζυμώνουμε για 3 λεπτά. Αφήνουμε τη ζύμη σε ένα μπολ σκεπασμένη για 1 ώρα, ώσπου να διπλασιαστεί σε όγκο. Μεταφέρουμε και πάλι στον πάγκο, ζυμώνουμε για 3 λεπτά και επιστρέφουμε τη ζύμη στο μπολ για άλλη 1 ώρα.

Για  τη γέμιση: 

Στη συνέχεια ζυμώνουμε και πλάθουμε τη ζύμη σε ένα ορθογώνιο. Απλώνουμε τη γέμιση




από ζάχαρη και κανέλα, αφού τα έχουμε ανακατέψει και λιώσει με 3-4 κουταλιές ζεστό νερό. Αφήνουμε γύρω γύρω ένα κενό περίπου 5 εκ. χωρίς γέμιση, το οποίο αλείφουμε με αβγό και διπλώνουμε τις άκρες προς τα μέσα για να μη μας φύγει η γέμιση κατά τη διάρκεια του ψησίματος. 

Τυλίγουμε τη ζύμη σε ρολό και τοποθετούμε σε μεταλλικές φόρμες ψωμιού αφού τις λαδώσουμε. Ξανασκεπάζουμε και αφήνουμε να ψηλώσει και να φουσκώσει για 40 λεπτά. 
Προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 200 βαθμούς C. Αλείφουμε το ψωμί μας με αβγό και ψήνουμε για περίπου 40 λεπτά.




tsardaki.gr

Ετικέτες

16 Απριλίου 2014

Ευχές Συνδέσμου για το Πάσχα





Το φως της Ανάστασης



να φέρει την αγάπη και 



την ελπίδα στις καρδιές μας,



τη δύναμη και την αισιοδοξία



στον τόπο μας..



     






Το Δ.Σ.




Συνδέσμου Λαγκιωτών




«Άγιος Νικόλαος»



Ετικέτες