Ευχές Συνδέσμου Λαγκιωτών

Καλή Ανάσταση, καλό Πάσχα. 

Ο Χριστός ας μας δώσει την δύναμη
για την δική μας ανάσταση, από το σκοτάδι στο φως!

Πόσο θα άξιζαν σήμερα τα 30 αργύρια του Ιούδα

 

30 αργύρια: Τι είδους νομίσματα ήταν τα αργύρια και σε πόσα
ευρώ αντιστοιχούν; Μια σύγχρονη προσέγγιση του κινήτρου που ταυτίστηκε με την
προδοσία.

Τι είδους νομίσματα ήταν τα αργύρια και σε πόσα ευρώ
αντιστοιχούν;Μια σύγχρονη προσέγγιση του κινήτρου που ταυτίστηκε με την
προδοσία.

 

Κατά το Ευαγγέλιο του Ιωάννη, ο Ιούδας πρόδωσε τον Ιησού για
«30 αργύρια».

 

Και με ένα φιλί τον υπέδειξε στους στρατιώτες του αρχιερέα
Καϊάφα, ο οποίος τον παρέδωσε στους στρατιώτες του Πόντιου Πιλάτου.

 

Σύμφωνα με κείμενα διάφορων προφητών, ερευνητές εκτιμούν πως
τα 30 αργύρια ήταν τυριανά σεκέλ, νόμισμα της Τύρου, αρχαίας πόλης του Λιβάνου.

 

Στην εποχή της Καινής Διαθήκης, ένα σέκελ άξιζε περίπου
τέσσερις δραχμές. Κάθε νόμισμα είχε βάρος λιγότερο από μισή ουγκιά ασήμι,
περίπου 16 γραμμάρια το καθένα.

 

Η σημερινή του αξία θα υπολογιζόταν από 400 έως 500 δολάρια.
Δηλαδή, κατά προσέγγιση, τα 30 αργύρια είναι περίπου 15.000 ευρώ. 

Πηγή

Γιατί βάφουμε κόκκινα αυγά την Μεγάλη Πέμπτη;

 

Κόκκινα αυγά: Ένα από τα πιο διαδεδομένα έθιμα του Πάσχα είναι
το βάψιμο των αυγών τη Μεγάλη Πέμπτη.

Το αυγό -σύμφωνα με την παράδοση- συμβολίζει τον τάφο του
Χριστού που ήταν ερμητικά κλειστός  -όπως
και το περίβλημα του αυγού- αλλά έκρυβε μέσα του τη «Ζωή», αφού από αυτόν βγήκε
ο Ιησούς και αναστήθηκε.

 

Μπορεί τα τελευταία χρόνια το αυγά να βάφονται σε διάφορα
χρώματα, όμως η παράδοση τα θέλει κόκκινα.

 

Είναι γεγονός πως τα χρωματιστά αυγά τα συναντάμε στην
αρχαιότητα, στη Ρώμη, στην Ελλάδα, στην Κίνα, στην Αίγυπτο, ως δώρα στις
ανοιξιάτικες γιορτές μαζί με κουνέλια τα οποία είναι το σύμβολο της
γονιμότητας.

 

Πώς ακριβώς όμως, καταλήγουμε στην επιλογή του κόκκινου
χρώματος, δεν είναι ξεκάθαρο.

 

Οι εξηγήσεις που υπάρχουν είναι πολλές.

 

Μία από τις πιο αποδεκτές είναι πως το κόκκινο συμβολίζει το
αίμα και τη θυσία του Ιησού. Οι άλλες ερμηνείες, έχουν πρωταγωνίστριές τους,
τρεις γυναίκες : Την Παναγία, τη Μαγδαληνή και μία δύσπιστη ανώνυμη γυναίκα.

 

Μία εξήγηση που δίνεται συχνά, λέει ότι η Παναγία πήρε ένα
καλάθι αυγά και τα πρόσφερε στους φρουρούς Του Υιού της, ικετεύοντάς τους να
του φέρονται καλά.. Όταν τα δάκρυά της έπεσαν πάνω στα αυγά, αυτά βάφτηκαν
κόκκινα!

 

Μία άλλη ιστορία συνδέει το κόκκινο χρώμα με τη Μαρία
Μαγδαληνή. Όταν ο Ρωμαίος αυτοκράτορας ενημερώθηκε για την Ανάσταση του
Χριστού, τη θεώρησε τόσο απίθανη «όσο και το να βαφτούν τα αυγά κόκκινα».

 

Η Μαρία Μαγδαληνή τότε, χρωμάτισε μερικά κόκκινα αυγά και του
τα πήγε για να του επιβεβαιώσει το γεγονός.

 

Μία παραλλαγή της παραπάνω ιστορίας, θέλει μία γυναίκα να μην
πιστεύει την είδηση της Ανάστασης Του Ιησού και να λέει: «Όταν τα αυγά που
κρατώ θα γίνουν κόκκινα, τότε θα αναστηθεί και ο Χριστός». Και τότε αυτά έγιναν
κόκκινα»!

 

Το έθιμο του τσουγκρίσματος

Το έθιμο του τσουγκρίσματος των αυγών ξεκίνησε μάλλον στην
Βόρεια Αγγλία ως παιχνίδι: Ο κάτοχος του πιο γερού αυγού, ήταν ο νικητής!

 

Κανονικά πάντως το πρώτο αυγό που βάφεται σε κάθε σπίτι ανήκει
στην Παναγία και δεν πρέπει να το «τσουγκρίζουμε».

 

Πολλές νοικοκυρές ακόμα και σήμερα το φυλάνε στο εικονοστάσι
όλο το χρόνο μέχρι το επόμενο Πάσχα, αφού λένε πως δεν χαλάει όλη τη χρονιά!

 

Τη Μεγάλη Πέμπτη του επόμενου έτους το φυτεύουν στα χωράφια
τους για να είναι εύφορα, ή το κρεμάνε στα μαντριά των ζώων για να είναι
γόνιμα.

Πηγή

Ευχές Δημάρχου Άργους Ορεστικού για το Πάσχα

 Ευχές
Δημάρχου Άργους Ορεστικού για το Πάσχα

Να Γιατί δεν θα Άλλαζα με Τίποτα το Πάσχα στο Χωριό, Εσείς;

Αυτό το κείμενο είναι αφιερωμένο σε όσους κάθε χρόνο τέτοια
εποχή λένε: «Πού θα πάω φέτος; Πάσχα εγώ στην Αθήνα δεν κάνω. Εννοείται ότι θα
πάω στο χωριό». Κάποιος που δεν εγκαταλείπει την πόλη τις διακοπές του Πάσχα ή
που όταν φεύγει, επιλέγει αμιγώς τουριστικούς προορισμούς, δύσκολα θα μπορέσει
να μας καταλάβει. Η υποφαινόμενη ανήκει κι εκείνη στην κατηγορία των ανθρώπων
που κάθε χρόνο γιορτάζουν το Πάσχα στον τόπο καταγωγής τους. Γιατί όμως δεν θα
το άλλαζα με τίποτα; Γιατί δεν μπορώ να φανταστώ τη γιορτή του Πάσχα μακριά από
το χωριό;

 

Περνάς το Πάσχα με τους ίδιους φίλους που το πέρναγες όταν
ήσουν παιδί

 Όταν ήσουν παιδί, είτε ήθελες είτε όχι, ακολουθούσες τους
γονείς σου στο χωριό. Μπορεί κάποιες φορές να γκρίνιαζες και να προτιμούσες να
μείνεις σπίτι να δεις τηλεόραση μέχρι να ξαναανοίξουν τα σχολεία, όμως με το
που σου έλεγε η μαμά σου «δεν θες να δεις τους φίλους σου;», πάντα κάτι άλλαζε
Μέσα σου. Αμέσως, άρχιζες να αναπολείς το ανέμελο παιχνίδι στην πλατεία του
χωριού, τον διαγωνισμό της καλύτερης λαμπάδας που κάνατε άτυπα μεταξύ σας, τα
πνιχτά γελάκια με τους φίλους σας την ώρα της λειτουργίας όταν οι γονείς σας
επέμεναν να πάτε στην εκκλησία και τα κουλουράκια της γιαγιάς που τα τρώγατε
κρυφά πριν την Ανάσταση. Το παιχνίδι στην πλατεία μπορεί να έχει αντικατασταθεί
από τους μεζέδες στο καφενείο ή τον καφέ στο σπίτι και οι περίτεχνες λαμπάδες
από απλά κεριά όμως εσείς παραμένετε οι ίδιοι, αν και λίγο πιο μεγάλοι. Οι
πασχαλινές διακοπές ήταν η ευκαιρία να βρεθείτε όλα τα παιδιά μαζί μια που το
καλοκαίρι πολλές φορές οι άδειες των γονιών μοιράζονταν και μπορεί να μην
συνέπιπταν. Είναι πολύ συγκινητικό αν σκεφτείς ότι περνάς το Πάσχα με τα ίδια
άτομα από τότε που ήσουν παιδί. Ακόμα πιο συγκινητικές είναι οι αναμνήσεις που
αναπολείτε μαζί κάθε χρονιά…

 Τα σπίτια είναι πάντα ανοιχτά

 Το σίγουρο είναι πως τις διακοπές του Πάσχα η πόρτα του
σπιτιού σου μένει πάντα ανοιχτή. Για να είμαστε ακριβείς, οι πόρτες όλων των
σπιτιών παραμένουν ανοιχτές- κυριολεκτικά. Οι συγγενείς σου θα έρθουν να σε
δουν, να ψήσετε καφέ, να πείτε τα νέα σας και στο τέλος της ημέρας μπορεί να
μην έχεις κάνει τίποτε άλλο πέρα από αυτό… κι όμως να έχεις περάσει πολύ καλά!

 Ακολουθείς τα έθιμα όχι γιατί «πρέπει» αλλά γιατί θες

 Η αλήθεια είναι πως το Πάσχα το «καταλαβαίνεις» περισσότερο
στο χωριό γιατί ζεις περισσότερο τα έθιμά του. Εκεί κάθε μέρα της Μεγάλης
Εβδομάδας είναι διαφορετική, η ατμόσφαιρα είναι πιο κατανυκτική και οι
παραδόσεις τηρούνται ευλαβικά αυτή την περίοδο. Στην Αθήνα μπορεί να μην έκανες
τίποτα από αυτά αλλά στο χωριό το κάνεις με προθυμία και όχι από υποχρέωση.
Νηστεύεις, παρακολουθείς τη λειτουργία, πηγαίνεις στον Επιτάφιο, φτιάχνεις
κουλουράκια, βάφεις αυγά και συμμετέχεις σε κάθε παράδοση του χωριού.

Το πασχαλινό τραπέζι δεν είναι μόνο… οικογενειακό

Το τραπέζι της Ανάστασης μόνο οικογενειακό δεν είναι. Αν ο
καιρός το επιτρέπει, το γεύμα φυσικά γίνεται στις αυλές των σπιτιών. Οι
προπόσεις δίνουν και παίρνουν, οι ευχές και τα «Χρόνια πολλά» είναι η αφορμή
για να ακούσεις μετά «κάτσε λίγο μαζί μας να τσιμπήσεις κάτι. Το πέτυχα το
κοκορέτσι!». Με δυο λόγια, το τραπέζι του Πάσχα, κατά ένα περίεργο τρόπο, τους
χωράει όλους: οικογένειες, φίλους, συγγενείς και συχωριανούς και κανείς δεν
αισθάνεται παρείσακτος.

 Ο Επιτάφιος και η Ανάσταση αποκτούν άλλο νόημα

Η περιφορά του Επιταφίου και το βράδυ της Ανάστασης αποκτούν
άλλο νόημα στο χωριό. Η ευλάβεια και η κατάνυξη είναι έκδηλες και ίσως αυτό που
τελικά κάνει τον Επιτάφιο και την Ανάσταση τόσο ξεχωριστά Μυστήρια είναι οι
άνθρωποι στο χωριό. Τους γνωρίζεις όλους, σε γνωρίζουν όλοι, ανταλλάσσετε ευχές
και «χρόνια πολλά», αγκαλιάζεστε κι αυτό είναι μάλλον η αγαπημένη σας στιγμή…

Πηγή

Kυριακή των Βαΐων στην Λάγκα - Φωτογραφίες-Βίντεο

Kυριακή
των Βαΐων σήμερα και βρεθήκαμε στην Λάγκα, λίγοι και καλοί λόγω των μέτρων, για να
τιμήσουμε την ημέρα.

Γιατί τρώμε ψάρι την Κυριακή των Βαΐων;

Σύμφωνα με τους Ευαγγελιστές,
οι Ιουδαίοι τον υποδέχθηκαν κρατώντας Βάϊα ή βάγια (κλάδους φοινίκων) και
απλώνοντας στο έδαφος τα φορέματά τους ζητωκραύγαζαν «Ωσαννά, ευλογημένος ο
ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου». Και σε ανάμνηση της θριαμβευτικής εισόδου του
Χριστού στα Ιεροσόλυμα, όλοι οι ναοί στολίζονται με κλαδιά από βάγια ή άλλα
νικητήρια φυτά, όπως δάφνη, ιτιά, μυρτιά και ελιά.

Ωστόσο, τη σημερινή ημέρα,
παραδοσιακά, τρώμε ψάρι. Αλήθεια, γνωρίζετε γιατί τρώμε ψάρι, ενώ διανύουμε την
περίοδο της νηστείας της Σαρακοστής;

 

Ας δούμε, παρακάτω, το λόγο:

Ο χαρμόσυνος χαρακτήρας της
ημέρας αυτής οδήγησε στην καθιέρωση να τρώμε ψάρι, πριν εισέλθουμε στην
αυστηρότατη νηστεία της Μεγάλης Εβδομάδας. Μάλιστα, υπήρχε και ένα παλιό
τραγούδι, που έλεγε: «Βάγια, βάγια των βαγιών, τρώνε ψάρι και κολιό κι ως την
άλλη Κυριακή με το κόκκινο αυγό»!

 

Επιπλέον, η θέση των
Aποστολικών Διαταγών είναι χαρακτηριστική. «Μετά από αυτές ( δηλαδή τις εορτές
των Χριστουγέννων και των Θεοφανίων) να τηρείται η νηστεία της Τεσσαρακοστής, η
οποία περιλαμβάνει ανάμνηση της ζωής του Κυρίου και της νομοθεσίας. Να
κρατιέται αυτή η νηστεία πριν από το Πάσχα, αρχίζοντας από τη Δευτέρα και
συμπληρουμένη την Παρασκευή. Μετά από αυτές, αφού σταματήσετε τη νηστεία, να
αρχίζετε την αγία εβδομάδα του Πάσχα, νηστεύοντες κατ’ αυτήν όλοι με φόβο…».

 

Όπως εξηγούν, αυτό σημαίνει
ότι αυτή που τελειώνει είναι η νηστεία της Μεγάλης Τεσσαρακοστής και αυτή που
αρχίζει είναι η νηστεία της Μεγάλης Εβδομάδας. Επομένως, η εορτή της Κυριακής
των Βαΐων βρίσκεται ανάμεσα σε δύο νηστείες. Τέλος, ενώ στη διάρκεια της
Σαρακοστής δεν τρώμε ψάρι – με εξαίρεση την ημέρα του Ευαγγελισμού – είθισται
την Κυριακή των Βαϊων να καταλύουμε τη νηστεία, λόγω της σπουδαιότητας της
ημέρας, αφού θεωρείται Δεσποτική γιορτή. 

Προγραμματισμένη διακοπή υδροδότησης στην πόλη του Άργους Ορεστικού

 ...την Τετάρτη 21/04/2021, για τις ανάγκες του έργου αναβάθμισης
του δικτύου ύδρευσης που συνεχίζεται

Στο πλαίσιο του έργου «Εσωτερικό υδραγωγείο πόλης Άργους
Ορεστικού» που συνεχίζεται και αφορά στην αναβάθμιση του δικτύου ύδρευσης της
πόλης, η Τεχνική Υπηρεσία του Δήμου ανακοινώνει ότι την Τετάρτη 21 Απριλίου
2021 θα διακοπεί η υδροδότηση στην πόλη του Άργους Ορεστικού.

Η διακοπή θα διαρκέσει από τις 9 το πρωί έως τις 2 το
μεσημέρι, προκειμένου να ολοκληρωθούν οι εργασίες αντικατάστασης δικλείδων
στους κόμβους Κ26 και Κ3 επί των οδών Αγίου Κοσμά και Μαυρίδη.

🚰 Παρακαλούνται οι δημότες να μεριμνήσουν για τη
συγκέντρωση και αποθήκευση της απαραίτητης ποσότητας νερού, ώστε να
εξυπηρετηθούν κατά τη διάρκεια της διακοπής του.

Ἡ “νεκροψία” τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ μὲ ἰατροδικαστικὴ ἔκθεση Φιλίππου Κουτσάφτη:

 

Ὁ Φίλιππος Κουτσάφτης εἶναι ὁ προϊστάμενος τῆς Ἰατροδικαστικῆς Ὑπηρεσίας Ἀθηνῶν καὶ ἴσως ὁ πιὸ διάσημος ἰατροδικαστὴς τῶν τελευταίων δεκαετιῶν.

Ἔχει κληθεῖ νὰ μελετήσει καὶ νὰ ἀποφανθεῖ γιὰ τὰ μεγαλύτερα σύγχρονα ἐγκλήματα καὶ οἱ ἐκθέσεις τοῦ προσέφεραν πολύτιμα στοιχεῖα στὶς Ἀρχές.

Αὐτὴ τὴ φορὰ ὅμως ἐκλήθη νὰ κάνει μία διαφορετικὴ νεκροψία καὶ «ἔκθεση» γιὰ τὸ μαρτύριο καὶ τὸν θάνατο τοῦ Ἰησοῦ.

Ὁ κ. Κουτσάφτης ἔχει κάνει μιὰ βαθιὰ μελέτη (συστηματικὰ ἐδῶ καὶ καιρὸ) γιὰ τὸ θέμα, ἐξετάζοντας ὅλες τὶς πηγὲς καὶ ἀναλύοντας τὰ Πάθη καὶ τὸν θάνατο τοῦ Ἰησοῦ μὲ ἐπιστημονικὸ τρόπο.

Αναλύει στὴν «κυριακάτικη δημοκρατία»
τὰ αἴτια
θανάτου τοῦ Ἰησοῦ, τὴν ἐπίπτωση
κάθε βασανιστηρίου ἀλλὰ καὶ τὴν
ψυχοσωματικὴ κατάσταση τοῦ Χριστοῦ.

Τέλος, ἀπαντᾶ γιατί
καταρρίπτονται ὅλες οἱ θεωρίες
ποὺ ἀμφισβητοῦν ὅτι ὁ Ἰησοῦς πέθανε
πάνω στὸν Σταυρό,
μὲ τελικὸ σκοπὸ νὰ ἀμφισβητηθεῖ ἡ Ἀνάστασή
Του.

-Κύριε Κουτσάφτη, τὰ στοιχεῖα ποὺ ἔχουμε στὰ χέρια
μας ἀπὸ τὶς Γραφές,
τὴν
παράδοση τῆς Ἐκκλησίας
καὶ τὶς ἱστορικὲς πηγὲς μᾶς δίνουν
μία πλήρη εἰκόνα γιὰ τὰ μαρτύρια
τοῦ Χριστοῦ;

-Βεβαιότατα. Ξέρουμε πάρα πολλὰ στοιχεῖα καὶ θὰ ἔλεγε κανεὶς ὅτι μποροῦμε νὰ βγάλουμε
ἕνα
πόρισμα. Ἐλπίζω νὰ μὴν ἀκούγεται ἀσεβὲς αὐτὸ τὸ τόλμημα
σὲ ὁρισμένους,
γιατί τόλμημα εἶναι.

Πρέπει νὰ γίνει κατανοητὸ ὅτι τὸ θεῖο πάθος εἶναι ἑκούσιο. Ὁ Κύριος μὲ τὴ δική Του
θέληση δέχτηκε τὰ πάντα, γι’ αὐτὸ ἀκόμα καὶ τὴν ὥρα ποὺ τὰ καρφιὰ ἔσκιζαν τὶς σάρκες
του καὶ τρυποῦσαν τὰ ὀστᾶ Του αὐτὸς
προσευχόταν γιὰ τοὺς
σταυρωτές Του, πράγμα πρωτοφανές.

-Ποιά ἦταν λοιπὸν ἡ ἐπίπτωση τῶν Παθῶν;

-Αὐτὸ ποὺ πρέπει ὅλοι νὰ
γνωρίζουν εἶναι ὅτι τὰ Πάθη εἶναι
ψυχοσωματικά.

Ὁ Χριστός, ὅταν
φεύγει ἀπὸ τὸν Μυστικὸ Δεῖπνο καὶ
πορεύεται γιὰ νὰ
προσευχηθεῖ, ἀφήνοντας
λίγο πιὸ μακριά τοὺς τρεῖς μαθητὲς (Πέτρο,
Ἰάκωβο καὶ Ἰωάννη), ἐμφανίζεται
μὲ βάση τὶς Γραφὲς ἐκστατικὸς σὰν κάτι
δυσάρεστο νὰ περιμένει.

Στὸ τέλος (ἐνῶ οἱ μαθητὲς δὲν ἔχουν ἀντιληφθεῖ τί
συμβαίνει) ὁ Ἰησοῦς
προσεύχεται γιὰ τρίτη φορὰ καὶ τρέχει ἀπὸ τὸ μέτωπό
του ἱδρώτας καὶ αἷμα. Αὐτὸ τὸ σημεῖο τῆς
διήγησης περὶ «αἱματηροῦ ἱδρώτα» ἀμφισβητήθηκε
πολὺ ἔντονα γιὰ αἰῶνες.

Ὁ Εὐαγγελιστὴς ὅμως
γράφει κάτι ποὺ ἦταν ἀδιανόητο
καὶ
πρωτοφανές, χωρὶς νὰ τὸν νοιάζει
ἂν θὰ τὸν ἀμφισβητήσουν
ἢ ἂν θὰ ποῦν ὅτι γράφει
φανταστικὰ πράγματα.

Πράγματι, λοιπόν, τὸ Εὐαγγέλιο
2000 χρόνια μετὰ δικαιώθηκε, καθὼς ἡ Ἰατρικὴ πρόσφατα
ἀποφάνθηκε
ὅτι ὑπάρχει ἕνα σπάνιο
συνοδὸ σύμπτωμα
τοῦ ὀργανισμοῦ μὲ αὐτὰ τὰ
χαρακτηριστικά, ὅταν κάποιος βρεθεῖ σὲ μεγάλη
ψυχοσωματικὴ ἔνταση.

Ξέρουμε πλέον ἀπὸ τὴ σύγχρονη
ἐπιστήμη ὅτι οἱ ἱδρωτοποιοὶ ἀδένες εἶναι
διάσπαρτοι στὸ σῶμα, ἀλλὰ οἱ
πολυπληθέστεροι βρίσκονται στὶς παλάμες, στὰ πέλματα,
στὸν αὐχένα, στὶς παρειὲς καὶ στὸ μέτωπο. Ὅταν ὁ ἄνθρωπος
βρεθεῖ σὲ μεγάλη ἔνταση, εἶναι δυνατὸν νὰ γίνει αὐτόματη
ρήξη μεγάλου ἀριθμοῦ τριχοειδῶν ἀγγείων στὸ πίραμα τῶν ἀδένων.

Τὸ αἷμα ποὺ ἀπελευθερώνεται
ἀναμειγνύεται
μὲ τὸν ἱδρώτα, τὸν βάφει
κόκκινο καὶ στὴ συνέχεια
τὸ παραχθὲν μεῖγμα ἀναβλύζει
στὸ δέρμα.

Δηλαδὴ ὁ Εὐαγγελιστὴς Λουκᾶς ἔγραψε τὴν ἀλήθεια.

Καταλαβαίνει, ὅμως, κανεὶς σὲ πόσο
μεγάλο βαθμὸ ἔντασης
βρισκόταν ὁ Ἰησοῦς πρὶν ἀκόμα ἀπὸ τὴ σύλληψή
Του.

Τὴν ἄλλη μέρα ἤξερε ὅτι θὰ ἀναλάβει τὴν ἀνθρώπινη ἁμαρτία ὡς ἀντικαταστάτης
τοῦ πεσόντος
ἀνθρώπου
καὶ θὰ ἀντιμετωπίσει
πάνω στὸν Σταυρὸ τὴ θεία
δικαιοσύνη.

Δὲν ἤθελε νὰ χάσει τὸ βλέμμα
τοῦ πατέρα
Του ποὺ ἦταν
στραμμένο πάνω Του.

Δὲν ἦταν ἡ ἀγωνία Του
οὔτε γιὰ τὴ
μαστίγωση οὔτε γιὰ τὰ καρφιά.

-Τὰ μαρτύρια πρὶν ἀπὸ τὴ Σταύρωση
ποιά ἦταν καὶ ποιά ἐπίπτωση εἶχαν;

-Μετὰ τὴ σύλληψη ὁ Ἰησοῦς πέρασε ἀπὸ ἕξι ἐξαντλητικὲς καὶ
κακόπιστες ἀνακρίσεις. Ἀπὸ τὸν Ἄννα, τὸν Καϊάφα,
τὸ
Συνέδριο, τὸν Πιλάτο, τὸν Ἡρώδη καὶ ξανὰ ἀπὸ τὸν Πιλάτο.
Στὰ
μεσοδιαστήματα κακοποιήθηκε μὲ τέσσερις πολύωρους καὶ
βάρβαρους βασανισμούς. Μεταξὺ τῶν ἀνακρίσεων
καὶ τῶν
βασανισμῶν σύρθηκε
ἁλυσοδεμένος
καὶ
δερόμενος ἕξι φορές.

Ἡ ἀπόσταση
ποὺ διήνυσε
μὲ τὶς ἁλυσίδες ἦταν
περίπου ἕξι
χιλιόμετρα. Καὶ ὅλα αὐτὰ
νηστικός, διψασμένος καὶ ἄυπνος.

-Οἱ πιέσεις τί ρόλο ἔπαιξαν;

-Τοῦ ἀσκήθηκε ἔντονη
ψυχοσωματικὴ βία, τὸν ἔγδυσαν
τρεῖς φορές,
τὸν ἕντυσαν ἄλλες
τόσες, τὸν
μαστίγωσαν, τοῦ φόρεσαν τὸ ἀκάνθινο
στεφάνι καὶ τοῦ φόρτωσαν
τὸν βαρὺ Σταυρό.

Στὶς ἀνακρίσεις
τὸν
διέσυραν καὶ τὸν ἐξευτέλισαν.
Ἤθελαν μὲ κάθε
τρόπο νὰ τὸν κάνουν
νὰ λυγίσει.

-Μεταξὺ ἄλλων,
μαστιγώθηκε.

-Ναί. Ἡ μαστίγωση γινόταν μὲ φραγγέλιο,
ποὺ εἶχε λουριὰ μὲ ἀπολήξεις
σφαιρίδια καὶ ἄκρες ἀπὸ κόκαλα.

Κάθε φορὰ ποὺ ἔπεφτε στὸ σῶμα τὸ
μαστίγιο, αὐτὰ τὰ ἀντικείμενα
ἔμπαιναν
μέσα στὶς σάρκες
καὶ ὅταν τὸ τραβοῦσε ὁ βασανιστὴς γιὰ νὰ
ξαναχτυπήσει ἔσκιζαν τὸ δέρμα.

Οἱ πληγὲς ποὺ
προκάλεσαν ἦταν φοβερὲς σὲ ὅλη τὴν ὀπίσθια ἐπιφάνεια
καὶ τὴν πλάγια
κοιλιακὴ καὶ θωρακικὴ χώρα, ποὺ πρέπει νὰ ἦταν
καταματωμένη.

Πρέπει νὰ ἔχασε πολὺ μεγάλη
ποσότητα αἵματος ὁ Χριστὸς μόνο ἀπὸ αὐτό.

-Ὡς πρὸς τὸν Σταυρὸ ποὺ
κουβάλησε;

- Ὅταν ὁ Κύριος
φορτώθηκε τὸν Σταυρό, ἔπρεπε νὰ
κουβαλήσει ἕνα ξύλο ποὺ δὲν ἦταν
πλανισμένο (ὅπως τὸ βλέπουμε
στὶς ἁγιογραφίες).

 Ἦταν δύο
κορμοὶ γεμάτοι
σκληρὸ φλοιὸ καὶ ρόζους
καὶ
καταλαβαίνετε τί ἔγινε, ὅταν
πέταξαν πάνω στὴν πλάτη του τὸ ὁριζόντιο
τμῆμα. Τὴν ἤδη
καταματωμένη πλάτη ἀπὸ τὴν
μαστίγωση. Αὐτὸς ὁ βαρὺς κορμὸς μπῆκε μέσα
στὶς πληγὲς
προκαλώντας ἀφόρητο πόνο. Στὴ συνέχεια
ὁ Ἰησοῦς
κυριολεκτικὰ σέρνει τὰ βήματά
Του καὶ ὑποφέρει.
Πλέον δὲν ἔχει ἀνάσες καὶ ἀρκετὸ ὀξυγόνο. Τὸ αἷμα Του
λιγοστεύει καὶ κάποια στιγμὴ λυγίζουν
τὰ γόνατά Του
καὶ εἶναι ἀδύνατον νὰ
προχωρήσει.

-Περιγράφετε μία κατάσταση ποὺ σχεδὸν δὲν ἀντέχεται
μὲ βάση τὰ ἀνθρώπινα
μέτρα.

-Ναί. Πιστεύω, ἂν δὲν ἦταν ὁ
συγκεκριμένος, ἐκεῖ θὰ εἶχε
πεθάνει. Κανονικά, μὲ βάση τὴ λογική, ἐκεῖ (στὴν πορεία
πρὸς τὸν Γολγοθὰ) θὰ ἔπρεπε νὰ εἶναι τὸ τέλος.

- Ὡστόσο, ὁ Χριστὸς φτάνει
τελικὰ μέχρι τὴ
Σταύρωση. Ἐκεῖ τί ἀκριβῶς
γίνεται;

- Ἐκεῖ οἱ σταυρωτὲς
ξαπλώνουν τὸν Ἰησοῦ πάνω στὸν Σταυρὸ καὶ τοῦ
καρφώνουν τὰ χέρια καὶ τὰ πόδια.
Γιὰ τὸ ἀκριβὲς σημεῖο τοῦ
καρφώματος ὑπάρχουν δύο ἐκδοχές: τὸ ἐσωτερικό
τῆς
παλάμης, ποὺ φαίνεται καὶ σὲ πολλὲς εἰκόνες, ἢ τὸ κέντρο τῆς ἔσω ἐπιφανείας
τῶν καρπῶν. Ἡ πρώτη ἐκδοχὴ εἶναι γιὰ μένα ἡ πιὸ προσιτή.
Ἡ παλάμη ἔχει μικρὸ πάχος,
μεγάλη ἐπιφάνεια
καὶ λόγῳ τῶν
τενόντων καὶ τῶν
περιτονιῶν δὲν
σκίζεται τὸ δέρμα. Ὑπάρχουν
καὶ τὰ
μετακάρπια ὀστᾶ, ποὺ μποροῦν νὰ
συγκρατήσουν τὸ βάρος. Ἄν,
πάντως, τὸ καρφὶ μπῆκε ἀνάμεσα στὰ δύο
κόκαλα, κερκίδα καὶ ὠλένη, ἔχουμε
τραγικὸ πόνο,
γιατί τραυματίστηκε τὸ μέσο νεῦρο.
Σκεφτεῖτε ὅτι ἂν ἀκουμπήσουμε
ἐλάχιστα τὸ νεῦρο τοῦ ἀγκώνα,
νιώθουμε ἔντονο πόνο. Φανταστεῖτε νὰ περάσει
καρφὶ ἀπὸ αὐτὸ τὸ νεῦρο. Ὡς πρὸς τὸ κάρφωμα
τῶν ποδιῶν οἱ δύο ἐκδοχὲς εἶναι ὅτι
σταύρωναν τὰ πόδια καὶ τὸ καρφὶ περνοῦσε ἀπὸ τὸ ἕνα πόδι
στὸ ἄλλο ἢ ὅτι
καρφώθηκαν παράλληλα.

Εὑρήματα τοῦ 1968 σὲ τάφους
στὴν Ἀνατολικὴ Ἱερουσαλὴμ μᾶς
δείχνουν ὅτι ὑπῆρχαν καὶ ἄλλοι ποὺ
σταυρώθηκαν στὰ πόδια μὲ τὸν πρῶτο τρόπο.

-Ὁ θάνατος τελικὰ ἀπὸ τί ἐπῆλθε;
Γνωρίζουμε;

-Μποροῦμε νὰ ποῦμε ὅτι ἦταν ἕνας
θάνατος ἀργὸς καὶ λίαν
βασανιστικός.

Μὲ τὴν ἀνύψωση τοῦ Σταυροῦ ὁ Χριστὸς ἀντιμετωπίζει
μία σειρὰ ἀπὸ δυσμενεῖς
παράγοντες:  Ὑποχρεωτικὴ ὀρθοστασία,
ποὺ τοῦ
δημιουργεῖ ὀρθοστατικὴ ὑπόταση.

 Ὑποχρεωτικὴ ἀκινησία,
ποὺ δὲν δίνει τὴ
δυνατότητα τὸ φλεβικὸ αἷμα νὰ ἐπιστρέψει
στὴν καρδιά.

 Εἰδικὴ στάση τοῦ θώρακα,
μὲ τὸ βάρος τοῦ σώματος νὰ εἶναι σὲ μόνιμη ἔκπτυξη καὶ νὰ
δυσκολεύει φοβερὰ τὴν ἀναπνοή. Δὲν μπορεῖ νὰ κάνει ἐκπνοὴ παρὰ μόνο εἰσπνοή. Αὐτὸ
συντόμευσε τὸν θάνατό Του. Ἐπιπλέον ἀντιμετωπίζει
ἐπιπλοκὲς
τραυμάτων, αἱμορραγία, ἀφυδάτωση,
πείνα, δίψα καὶ ἐξάντληση.

-Τὸ τελικὸ «πόρισμα»;

- Ἐπρόκειτο γιὰ
πολυπαραγοντικὸ θάνατο. Πολλὰ πράγματα
ἔδρασαν γιὰ τὴν
κατάληξη, μὲ τελικὸ αἴτιο τὴν ἀσφυξία
μαζὶ μὲ τὴν
κυκλοφορικὴ ἀνεπάρκεια.

Μία σημαντικὴ λεπτομέρεια εἶναι καὶ ἡ ἐπιδρομὴ τῶν
σαρκοφάγων ἐντόμων. Τὸ αἷμα φέρνει
ἀπὸ πολὺ μακριὰ ἔντομα ποὺ κόβουν
κομμάτια ἀπὸ τὶς πληγὲς ἑνὸς ἀκίνητου ἀνθρώπου!
Οἱ πιὸ φοβερὲς στιγμὲς γιὰ τὸν Κύριο ἦταν μετὰ τὸ κάρφωμα
στὸν Σταυρό.

-Πῶς ἐξηγεῖτε τὴν ἀντοχὴ ποὺ ἔδειξε;

- Ὁ Χριστὸς δὲν πέθανε
πρὶν ἀπὸ τὴν
Σταύρωση γιατί ὑπῆρχε
λόγος. Ὑπερέβη τὰ ἀνθρώπινα
μέτρα καὶ γιὰ μένα τὸ ὅτι ἄντεξε καὶ ἀνέβηκε στὸν Σταυρὸ εἶναι ἀκόμα ἕνα δεῖγμα τῆς
θεότητάς Του.

-Μπορεῖτε νὰ μᾶς
περιγράψετε τί αἰσθανόταν ὁ Ἰησοῦς φορώντας
τὸ ἀκάνθινο
στεφάνι;

- Πρῶτα πρῶτα, νὰ σᾶς πῶ ὅτι εἶναι
πρωτοφανὴς τρόπος ἀντιμετώπισης.

Ποτὲ πρὶν δὲν εἶχε γίνει
κάτι τέτοιο καὶ ποτὲ ξανὰ δὲν ἐπαναλήφθηκε.
Ἐπρόκειτο
γιὰ φρίκη!

Τὸ κατασκεύασαν ἀπὸ μία
τζιτζιφιά, εὐλύγιστο φυτὸ ποὺ εὐδοκιμεῖ στὴν
περιοχή, μὲ πολὺ μεγάλα
καὶ σκληρὰ ἀγκάθια.
Μέχρι τότε τὰ στεφάνια τῶν
καταδίκων ἦταν σιδερένια καὶ
προσαρμόζονταν μὲ βάση τὴ διάμετρο
τοῦ κρανίου.

 Ἐδῶ ἦταν
βασανιστήριο. Τὸ τριχωτό της κεφαλῆς εἶναι ἀγγειοβριθέστατο.
Ἔχει πολὺ καλὴ αἱμάτωση καὶ εἰδικὴ νεύρωση.

 Ἡ αἱμορραγία,
λοιπόν, ἦταν
μεγάλη καὶ ἀφόρητος ὁ πόνος ἀπὸ τὰ ἀγκάθια στὰ νεῦρα.

-Κατὰ καιροὺς ἔχουν ἀκουστεῖ θεωρίες ὅτι ὁ Χριστὸς δὲν εἶχε
πεθάνει στὸν Σταυρὸ καὶ ὅτι ἔτσι
δικαιολογεῖται (λογικὰ) ἡ Ἀνάστασή
του. Κατὰ τὴ γνώμη
σας, αὐτὸ μπορεῖ νὰ στέκει;

-Τυχαία ἔγινε, νομίζετε, ὁ λογχισμὸς τῆς πλευρᾶς;

Καθόλου τυχαία. Αὐτὸ τὸ γεγονὸς εἶναι τὸ
πιστοποιητικὸ τοῦ θανάτου.

 Ἡ λόγχη
τρύπησε τὴν πλευρὰ καὶ βγῆκε «αἷμα καὶ ὕδωρ».

Ἀπὸ ὅποια
πλευρὰ καὶ νὰ ἔγινε ὁ
λογχισμός, μὲ αὐτὸ τὸ βαρὺ ὅπλο τῶν δυόμισι
μέτρων, δὲν ὑπάρχει
περίπτωση ὁ ὁποιοσδήποτε
νὰ μείνει
ζωντανός. Μὲ τίποτα!

- Ἄρα καταρρίπτονται ὅλα;

-Φυσικά. Οἱ ἀρνητὲς βέβαια
λένε ὅ,τι
θέλουν, ἀλλὰ δὲν
καταλαβαίνω γιατί ἀσχολοῦνται μὲ τὸν Χριστό,
ἀφοῦ γι’ αὐτοὺς δὲν ὑπάρχει.

 ΠΗΓΗ: dimokratianews.gr