Φανή Θεοχάρη ... Δύο ακόμη ποιήματα για την Λάγκα.

                   Δεν μας εκπλήσσει πλέον…

Εδώ και πολύ καιρό μας έκανε γνωστά τα ταλέντα της: μεταξύ των
οποίων και η ποίηση…. Αυτή τη φορά με ακόμη δύο ποιήματά της για το χωριό μας.
(Διαβάστε ακόμη ένα εδώ).

 

Φανή, σε ευχαριστούμε από καρδιάς….

Περιμένω τη μέρα που θα ξαναβρεθούμε στην αγαπημένη μας Λάγκα. 

(Θανάσης Φιλ. Ριζόπουλος)

 

ΛΑΓΚΑ ΧΩΡΙΟ ΜΟΥ

Στη Λάγκα θα χτίσω ένα σπιτάκι

σε μια ηλιόλουστη βουνοπλαγιά

να ΄ναι το φέγγος του ηλιου στη ράχη

γύρω λαγκάδια, λόφοι και βράχοι

βρυσούλες, ρυάκια και η ρεματιά

Πηγές, νεροσυρμές και νερομάνες

λουλούδια και άνθη αρραμαθιές

να λιάζονται στου ήλιου τα χάδια.

Και να μου τραγουδάει στη σιγαλιά

γλυκά τ΄αηδόνι τα όμορφα βράδια

Θα φυτέψω στην αυλή μια κερασιά

ανθοβολιά στο αγαπημένο

προγονικό μου χώμα

Στα μά΄τια μου να φαντάζει ζωγραφιά

με όμορφο χρώμα

Στην Λάγκα θέλω να ΄ρθω να ζήσω

Παλιό τραγούδι, που η μάνα μου

τό ΄χει  άφησε μισό, να
συνεχίσω:

-" Στης Λάγκας τον ανήφορο

θα πάω να σπείρω ρύζι

για να περνά η αγάπη μου

να κόβει να μυρίζει........."

Τις τελευταίες μέρες μου

θέλω εκεί να ζήσω

σάμπως στην αγκαλιά της μάνας μου

τα μάτια μου να κλείσω

23-2-2021

 

ΛΑΓΚΑ

Λάγκα μου γλυκιά κι αγαπημένη

Λάγκα μου πεντάμορφη, ηλιοφωτισμένη

με όλες τις καλοκαιριές κι όλους τους χειμώνες

που απ΄τον Φλεβάρη στόλισμα έχεις τις ανεμώνες

Άνθρωποι, δένδρα, ανθοί, νερά βουνά λιθάρια

Νερά, ρυάκια άβαθα, γλυκόηχα, νερά κρύα καθάρια

Περίτεχνα σε έπλασε Θεός σοφός, τρανός τεχνίτης

με έλκεις με τόση επιθυμιά σαν να ΄σουνα μαγνήτης

Κι όσο κοντά σου λαχταρώ...τόσο μακριά σου στέκω

μα τα όνειρά μου πάντοτε με σένανε τα πλέκω

Κι αν λάμπει κι άλλος ουρανός, σε μερη άλλα ξένα

δεν είναι τίποτε για με... Λάγκα μου έξω από σένα.

24-2-2021