Λάγκα: Ανακοίνωση για οστεοφυλάκιο Ι.Ν. Αγίου Αθανασίου

 Από την εκκλησιαστική Επιτροπή ενορίας Λάγκας, γίνεται γνωστό ότι,

λόγω  εργασιών στο οστεοφυλάκιο στα κοιμητήρια του χωριού μας, τα οστά των κεκοιμημένων συγχωριανών μας έχουν προσωρινά μεταφερθεί στον διπλανό  Ναό Αγίου Αθανασίου και θα παραμείνουν εκεί μέχρι το τέλος των εργασιών.

Συνιστάται η προσοχή όσων επισκέπτονται τον συγκεκριμένο Ναό. 

Ζητούμε συγγνώμη για την όποια αναστάτωση, όμως υποσχόμαστε ένα νέο οστεοφυλάκιο όπως ακριβώς αρμόζει στους προγόνους μας.

Ελληνική και Βυζαντινή σημαία στον Ι.Ν.Αγίου ΝΙκολάου

 Δύο ολοκαίνουργιες σημαίες τοποθετήθηκαν σήμερα στην Λάγκα στην είσοδο του Ι.Ν.Αγίου Νικολάου

Πρόκειται για την Ελληνική και την Βυζαντινή* σημαία που αγόρασε η εκκλησιαστική επιτροπή του Ναού.

Φωτογραφίες Μαίρη Θεοχάρη

*Η ιστορία των βυζαντινών σημαιών είναι αρκετά ενδιαφέρουσα και εθνικοϊστορικά σημαντική. Ο δικέφαλος αετός είναι σύμβολο που απαντά συχνά σε οικόσημα, εμβλήματα και σημαίες. Το σύμβολο συνδέεται με τη βυζαντινή αυτοκρατορία, καθώς τη βυζαντινή οικοσημολογία, Ο σταυρός και η σφαίρα στα νύχια του αετού αντιπροσωπεύουν τη διπλή εξουσία του αυτοκράτορα (κοσμική και πνευματική), και ο δικέφαλος αετός την κυριαρχία των βυζαντινών αυτοκρατόρων από την ανατολή έως τη δύση.

Αρχικά, το Βυζάντιο χρησιμοποιούσε τη ρωμαϊκή σημαία, που σύμφωνα με την παράδοση σχεδίασε ο στρατάρχης Μάριος (157-86 π.Χ.) και έφερε την ονομασία σίγνο (signum). Η σημαία αυτή, η οποία ήταν κόκκινη και έφερε ασημένιο αετό με ανοικτές φτερούγες και… χρυσούς κεραυνούς στα νύχια του, αποτελούσε ίσως το μοναδικό πράγμα που δεν άλλαξε στην πολυτάραχη Ρώμη, η οποία άλλαξε τόσες μορφές πολιτεύματος και υπέφερε αιματηρές και απειλητικές εμφύλιες και πολέμιες συγκρούσεις.

Η μοναδική τροποποίηση που έγινε στη ρωμαϊκή σημαία ήταν να μεταβληθεί το χρώμα του αετού σε χρυσό και, ταυτόχρονα, να στερηθεί τους κεραυνούς του κατά την εποχή του αυτοκράτορα Αδριανού (117-138 μ.Χ.). Οι βυζαντινοί ονόμαζαν την κόκκινη αυτή σημαία φοινικίδα, λόγω ακριβώς του χρώματός της.

Η πρώτη καθαρά βυζαντινή σημαία σχεδιάστηκε το 312 μ.Χ., όταν ο Μέγας Κωνσταντίνος (306-337), προετοιμάζοντας το στρατό του για να αντιμετωπίσει τον τύραννο Μαξέντιο, είδε θεϊκό οιωνό, ένα φωτεινό σταυρό να λάμπει στο μεσημεριάτικο ουρανό με την επιγραφή “EN ΤΟΥΤΩ ΝΙΚΑ”, τερματίζοντας τη χρήση της (ειδωλολατρικής) ερυθράς σημαίας με τον αετό.

Τη νέα σημαία που σχεδίασε ονόμασε λάβαρο και μ’ αυτήν νίκησε στις 26 Οκτωβρίου του 312 στον Τίβερη ποταμό. Έκτοτε, κάθε δυναστεία του Βυζαντίου......

συνέχεια στο  ORTHODOXIANEWSAGENCY.GR

Μέχρι πότε λέμε Χριστός Ανέστη

 Η έκφραση «Χριστός ανέστη!» (Ο Χριστός αναστήθηκε!) αποτελεί τον περισσότερο διαδεδομένο χαιρετισμό μεταξύ των Ορθόδοξων Χριστιανών που λέγεται από το Πάσχα, δηλαδή την εορτή της Ανάστασης του Χριστού.

Η έκφραση αυτή που προέρχεται από ευαγγελική ρήση, αποτελεί και την αρχή του γνωστότερου αναστάσιμου τροπαρίου που λέγεται κατά την ίδια περίοδο:

«Χριστός Ανέστη εκ νεκρών, θανάτω θάνατον πατήσας και τοις εν τοις μνήμασιν, ζωήν χαρισάμενος..»

Ένας άγγελος είπε πρώτη φορά το «Χριστός Ανέστη». Στο κατά Ματθαίο ευαγγέλιο 28:5-7 διαβάζουμε τα εξής:

” Αποκριθείς δε ο άγγελος είπε προς τις γυναίκες ¨ Μη φοβείσθε σεις διότι εξεύρω ότι Ιησούν τον εσταυρωμένον ζητείτε , δεν είναι εδώ ΔΙΟΤΙ ΑΝΕΣΤΗ καθώς είπε, έλθετε και ίδετε το τόπο όπου εκείτο ο Κύριος και υπάγετε ταχέως και είπατε προς τους μαθητάς αυτού ότι ΑΝΕΣΤΗ ΕΚ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ και θέλει πάει πρότερον υμών εις την Γαλιλαίαν , εκεί θέλετε ιδεί αυτόν, ιδού σας είπον.”

Έτσι λοιπόν, σύμφωνα με τις γραφές, μαθαίνουμε από τον Λόγο του Θεού πως το ¨Χριστός Ανέστη¨ το είπε για πρώτη φορά ένας άγγελος του Θεού στις γυναίκες που πήγαιναν στον τάφο του Ιησού την πρώτη ημέρα της εβδομάδας που είναι η σημερινή Κυριακή.

Ως χαιρετισμός καθιερώθηκε από τους πρώτους Χριστιανούς.

Χαιρετούσαν ο ένας τον άλλον με αυτόν το χαιρετισμό τόσο για να θυμούνται οι ίδιοι τον θάνατο και την ανάσταση του Κυρίου τους όσο και για να δίνεται μια μαρτυρία σε αυτούς που δεν είχαν ακούσει ποτέ για τον Ιησού Χριστό ή δεν πίστευαν στην ανάσταση του Χριστού.

Μέχρι πότε λέμε Χριστός Ανέστη – Πάσχα 2023

Το Χριστός Ανέστη ξεκινάει από το Πάσχα, δηλαδή την εορτή της Ανάστασης του Χριστού, και για σαράντα ημέρες, δηλαδή μέχρι την απόδοση του Πάσχα, την παραμονή του εορτασμού της εορτής της Αναλήψεως.

Η παραμονή της Αναλήψεως  είναι η τελευταία ημέρα της πασχαλινής περιόδου και φέτος πέφτει στις 24 Μαΐου.

Με την Ανάληψη του Κυρίου που γιορτάζει η Εκκλησία στις 25 Μαΐου κλείνει για εφέτος η περίοδος που ο χαιρετισμός κάθε Χριστιανού ήταν το «Χριστός Ανέστη» και η απάντηση σε αυτόν το «Αληθώς Ανέστη».

ΣΗΜΕΡΟΝ ΚΡΕΜΑΤΑΙ ΕΠΙ ΞΥΛΟΥ. Μεγάλη Πέμπτη: Τι γιορτάζουμε σήμερα

 Η Μεγάλη Πέμπτη σύμφωνα με την Ορθόδοξη Εκκλησία αφιερώνεται
στην ανάμνηση τεσσάρων γεγονότων τα οποία περιγράφονται στα Ευαγγέλια και τα
οποία συνέβησαν σύμφωνα με τις ευαγγελικές αναφορές λίγο πριν τη Σταύρωση:

 

Ο Μυστικός Δείπνος, το ιερό δείπνο του Ιησού Χριστού με τους
12 Αποστόλους, όπως περιγράφεται στα Ευαγγέλια του Ματθαίου, του Μάρκου και του
Λουκά. Ο Ιερός Νιπτήρας, δηλαδή το πλύσιμο των ποδιών των 12 Αποστόλων από τον
Ιησού Χριστό, όπως περιγράφεται στα Ευαγγέλια του Ματθαίου, του Λουκά και του
Ιωάννη. Η Υπερφυής Προσευχή, δηλαδή η προσευχή του Ιησού προς τον Πατέρα του
μετά τον Μυστικό Δείπνο και λίγο πριν τη σύλληψή του, όπως περιγράφεται στο
Ευαγγέλιο του Ιωάννη και η προδοσία του Ιούδα η οποία είχε ως αποτέλεσμα τη
σύλληψη του Ιησού, όπως περιγράφεται στα Ευαγγέλια του Ματθαίου, του Μάρκου,
του Λουκά και του Ιωάννη.

Τα Δώδεκα Ευαγγέλια περιγράφουν την πορεία του Ιησού προς τον
Γολγοθά. Τον Μυστικό Δείπνο, το δάκρυ και την ανθρώπινη αδυναμία στους κήπους
της Γεσθημανής, την προδοσία του από τον Ιούδα, την σύλληψη, την δίκη, τα
βασανιστήρια, την Σταύρωση.

Το πρωί της Μεγάλης Πέμπτης τελείται ο εσπερινός της Μεγάλης
Παρασκευής μαζί με τη Θεία Λειτουργία του Μεγάλου Βασιλείου. Το βράδυ τελείται
ο όρθρος της Μεγάλης Παρασκευής, στον οποίο αναπαριστάται το Θείο Δράμα της
Σταύρωσης και διαβάζονται τα 12 ευαγγέλια που περιγράφουν τα γεγονότα από τη
σύλληψη έως και την ταφή του Χριστού. Ανάμεσα στο 5ο και το 6ο Ευαγγέλιο
ψάλλεται το αντίφωνο "Σήμερον κρεμάται επί ξύλου…" και ο Εσταυρωμένος
λιτανεύεται από τους ιερείς.

 

Η υμνογραφία

Συγκλονιστική είναι η υμνογραφία της εκκλησίας για την
κορύφωση του Θείου Δράματος:

 

«Σήμερον κρεμάται επί ξύλου, ο εν ύδασι την γην κρεμάσας.
Στέφανον εξ ακανθών περιτίθεται, ο των αγγέλων βασιλεύς. Ψευδή πορφύραν
περιβάλλεται, ο περιβάλλων τον ουρανόν εν νεφέλαις. Ράπισμα κατεδέξατο, ο εν
Ιορδάνη ελευθερώσας τον Αδάμ. Ήλοις προσηλώθη, ο νυμφίος της Εκκλησίας. Λόγχη
εκεντήθη, ο υιός της Παρθένου. Προσκυνούμεν σου τα Πάθη, Χριστέ. Δείξον ημίν
και την ένδοξόν σου Ανάστασιν».

Μετά τη σύλληψή Του στο όρος των Ελαιών, ο Χριστός δικάστηκε
και καταδικάστηκε από τους Αρχιερείς σε μια δίκη που είχε τυπική διαδικασία
αφού οι Φαρισαίοι ήθελαν τον θάνατο Του.

Επειδή όμως δεν είχαν νόμιμη εξουσία, τον έστειλαν στον Πόντιο Πιλάτο, προκειμένου η καταδικαστική απόφαση να απαγγελθεί από αυτόν, καθώς κατείχε την εξουσία του Ρωμαίου διοικητή της περιοχής.

 

Ο Πιλάτος δεν ήθελε να πάρει την ευθύνη απάνω του και ζήτησε από το πλήθος που ήταν συγκεντρωμένο στην αυλή του Πραιτωρίου να διαλέξει ανάμεσα στον Βαραββά και τον Χριστό για το ποιος να σωθεί, δίνοντας παράλληλα "χάρη" για την γιορτή του Πάσχα.

Το πλήθος, (οι περισσότεροι συνεργάτες και οπαδοί του Βαραββά) διάλεξαν τον θάνατο του Ιησού με σταύρωση.

Από εκείνο το σημείο μέχρι και την σταύρωση, ο Ιησούς έζησε τον
απόλυτο εξευτελισμό αλλά και την χλεύη του πλήθους και των Ρωμαίων στρατιωτών
(πορφύρα, αγκάθινο στεφάνι, και μαστίγωμα).

Σύμφωνα με τις
Γραφές, ο Ιησούς σταυρώθηκε στις 9 το πρωί, με το μαρτύριό Του να κρατάει πάνω
στον σταυρό έξι ώρες.

Μετά το πέρας των 12 Ευαγγελίων, στις εκκλησίες ο κόσμος συγκεντρώνει τα
λουλούδια προκειμένου να ξεκινήσει το στόλισμα του επιταφίου, το οποίο θα
υποδεχτεί το σώμα του Χριστού την Μεγάλη Παρασκευή το πρωί.

Ευχέλαιο Μεγ. Τετάρτης στην Λάγκα. Φωτογραφίες-Βίντεο

Σε κλίμα κατάνυξης τελέστηκε σήμερα στην Λάγκα το Άγιο Ευχέλαιο 

από τον ιερέας μας π. Αναστάσιο

Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως: Τι γιορτάζουμε αύριο 19 Μαρτίου

Οι
άγιοι Πατέρες όρισαν, καταμεσής της αγίας Τεσσαρακοστής να προσκυνείται ο
Τίμιος Σταυρός του Κυρίου, για να λαμβάνουμε οι πιστοί από αυτόν χάρη και
δύναμη για να συνεχίσουμε με σθένος τον πνευματικό μας αγώνα.

 Ο Σταυρός του
Χριστού είναι το καύχημα της Εκκλησίας μας και το αήττητο όπλο κατά των
δυνάμεων του κακού. Πάνω σε αυτόν συντρίφτηκε το κράτος του διαβόλου και εκμηδενίστηκε
η δύναμή του. Από αυτόν πήγασε η απολύτρωση και η αθανασία στο ανθρώπινο γένος.
Η Εκκλησία μας ψάλλει θριαμβευτικά: «Κύριε όπλον κατά του διαβόλου τον Σταυρόν
Σου ημίν δέδωκας , φρίττει γαρ και τρέμει, μη φέρων καθοράν αυτού την δύναμιν »
και «Νυν εμφανιζόμενος ο Σταυρός, δύναμιν παρέχη εν τω μέσω των νηστειών, τοις
το θείον σκάμμα, ανύουσι προθύμως ΄ αυτόν μετ ‘ ευάβείας , κατασπαζόμεθα ».

 

Από φονικό και
έχθιστο μέσον εκτέλεσης κακούργων μεταβλήθηκε σε μέσον αγιασμού και νοητή
ασπίδα προστασίας από τις επιβουλές του Εωσφόρου και των σκοτεινών πεσόντων
αγγέλων του. Άλλοι τον παρομοιάζουν με ισχυρό κυματοθραύστη κατά των
κλυδωνισμών της ζωής, που προκαλεί το κακό και η αμαρτία. Η σωματική κόπωση της
νηστείας και η ψυχική νωχέλεια του πνευματικού αγώνα είναι δυο βασικοί
παράγοντες, οι οποίοι μπορούν να αναστείλουν τη νηπτική πορεία του πιστού. Η
αγιαστική δύναμη του Σταυρού είναι το αντίδοτο σ’ αυτή την κατάσταση.

 

Ο Σταυρός του
Χριστού, εκτός από θείο σύμβολο της Εκκλησίας μας, έχει και ηθική σημασία για
τον κάθε πιστό. Όπως ο Κύριος έφερε το δικό Του Σταυρό στο Γολγοθά, φορτωμένος
τις ανομίες ολοκλήρου του ανθρωπίνου γένους, έτσι και ο πιστός του Χριστού,
φέρει αυτός τον προσωπικό του σταυρό, τον αγώνα για σωτηρία και τελείωση. Ο
δρόμος για τη σωτηρία είναι πραγματικός Γολγοθάς και απαιτεί αυταπάρνηση σε
όσους τον ανεβαίνουν. Το βεβαίωσε ο Κύριος: « όστις θέλει οπίσω μου ακολουθείν
, απαρνησάσθω ευατόν και αράτω τον σταυρόν αυτού και ακολουθήτω μοι »
(Μαρκ.8,34). Η αγία περίοδος του Τριωδίου είναι κατ’ εξοχήν σταυρική πορεία και
νοητή σταύρωση των παθών μας.

 

Γι’ αυτό η αγία
μας Εκκλησία αφιέρωσε την Κυριακή αυτή στην προσκύνηση του Τιμίου Σταυρού. Οι
πιστοί αντλώντας χάρη από αυτόν, δυναμωμένοι πια και ανανεωμένοι,
αντιπαρερχόμαστε τα εμπόδια που στήνει ο πονηρός και βαδίζουμε την ουρανοδρόμο
ατραπό με οδηγό τη χαρά και τη λαχτάρα να συναντήσουμε τον αναστάντα Κύριό μας
Ιησού Χριστό την αγία και λαμπροφόρο η ημέρα της εγέρσεώς Του.ρσεώς Του. 

ekklisiaonline.gr

Λάγκα: Χαιρετισμοί της Παναγίας- Γ' στάσις την Παρασκευή 17 Μαρτίου

 Η Εκκλησιαστική Επιτροπή του Ι.Ν. Αγίου Νικολόαυ Λάγκας 

κάνει γνωστό ότι:

Tην Παρασκευή 17 Μαρτίου 2023 και ώρα 17:30 θα πραγματοποιηθούν οι Γ΄Χαιρετισμοί στην Λάγκα.

Κυριακή 19 Φεβρουαρίου στον Ι.Ν. Αγίου Νικολάου

                                 Από την Εκκλησιαστική Επιτροπή Ενορίας Λάγκας 

                                                         ανακοινώνεται ότι 

                                             tην Κυριακή 19 Φεβρουαρίου 2023 

                             θα τελεστεί Θεία Λειτουργία στον Ι.Ν.Αγίου Νικολάου, 
                                           ενώ θα τιμήσουμε και τους νεκρούς μας 

                                με την ευκαιρία του Ψυχοσάββατου που προηγείται.

Με τον παπα-Γιώργη γιορτάσαμε τον Άγιο Αθανάσιο. Φωτογραφίες

 Μεγάλη η χαρά σήμερα των Λαγκιωτών.

Ο σεβάσμιος και αγαπητός ιερέας π. Γεώργιος ιερούργησε στον Ι.Ν. Αγίου Αθανασίου στην Λάγκα.

 Ανέλπιστο, ιδιαίτερο και πολύτιμο δώρο κυρίως για εμάς, τους «Θανάσηδες» που γιορτάζουμε... 

Δεχτήκαμε τις ευλογίες και ευχές του και πραγματικά νιώθουμε ευλογημένοι.

Τι συμβoλίζουν τα Τίμια Δώρα των Μάγων

Tα
Τίμια Δώρα και οι τρεις Μάγοι εμφανίζονται μόνο στο Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο. Ο
Ματθαίος απευθυνόταν στους εξ Ιουδαίων προσήλυτους πιστούς και είχε στόχο να
εξαλείψει κάθε αμφιβολία περί του Ιησού ως αναμενόμενου Μεσσία και να
επιβεβαιώσει ότι ήταν σταλμένος από τον Θεό να εκπληρώσει τις προφητείες των
Γραφών.

 

Τα
Τίμια Δώρα που έφεραν οι σοφοί της ανατολής στο βασιλιά που είχε μόλις γεννηθεί
ήταν χρυσός, λιβάνι και σμύρνα.

Ο
Μελχιόρ έφερε τον χρυσό, που συμβόλιζε ότι το βρέφος θα γινόταν βασιλιάς. Ο
Γκασπάρ έφερε το λιβάνι, σύμβολο της θείας καταγωγής. Και ο Βαλτάσαρ έφερε τη
σμύρνα, η οποία συμβόλιζε τον πρόωρο θάνατο του Ιησού. Ως αντάλλαγμα για τα
δώρα, οι Μάγοι ζήτησαν ένα από τα σπάργανα του βρέφους, απόδειξη για όσους δε θα
τους πίστευαν, το οποίο και τους έδωσε η ίδια η Παναγία.

Μεταξύ
των ποικίλων θησαυρών και πολυτίμων κειμηλίων πού με πολλή ευλάβεια φυλάσσονται
στην Ιερά Μονή του Αγίου Παύλου στο Αγιον Όρος, χωρίς αμφιβολία την πρώτη θέση
καταλαμβάνουν τα Τίμια Δώρα. 

O χρυσός βρίσκεται υπό την μορφή εικοσιοκτώ επιμελώς σκαλισμένων επιπέδων
πλακιδίων, ποικίλων σχημάτων (παραλληλογράμμων, τραπεζοειδών, πολυγώνων κτλ.)
και διαστάσεων περίπου 5 εκ. χ 7 εκ. Κάθε πλακίδιο έχει διαφορετικό σχέδιο
πολύπλοκης καλλιτεχνικής μικροεπεξεργασίας. Ό λίβανος1 και ή σμύρνα2
διατηρούνται ως μείγμα υπό την μορφή εξήντα δύο περίπου σφαιρικών χανδρών
μεγέθους μικρής ελιάς.

Επειδή
κυρίως ή πνευματική αλλά και ή υλική, ιστορική και αρχαιολογική αξία των Τιμίων
Δώρων είναι ανυπολόγιστη, φυλάσσονται με ιδιαίτερη επιμέλεια στο θησαυροφυλάκιο
της Ιεράς Μονής Αγίου Παύλου. Για λόγους ασφαλείας είναι κατανεμημένα σε
διάφορες λειψανοθήκες, μόνο μέρος δε αυτών εκτίθεται εις προσκύνησιν των
επισκεπτών της Ιεράς Μονής ή μεταφέρεται προς αγιασμό εκτός Αγίου Όρους στις
κατά τόπους Ιερές Μητροπόλεις.

 

Γράφει
ό Ευαγγελιστής Λουκάς για την Παναγία ότι «διετήρει πάντα τα ρήματα ταύτα εν τη
καρδία αυτής» (Λουκ. β’ 19, 51). Πιστεύεται δε από τους θεολόγους ερμηνευτές
ότι ένα μεγάλο μέρος από αυτά τα «ρήματα», τα λόγια και τα γεγονότα δηλαδή της
ζωής του Κυρίου, ή Θεοτόκος τα εκμυστηρεύθηκε στον Άγιο Απόστολο Λουκά ό όποιος
και τα συμπεριέλαβε στο Ευαγγέλιο ου. Δεν χωρεί καμιά αμφιβολία ότι παράλληλα
με τα άγια «ρήματα» του Κύριου, ή Υπεραγία Θεοτόκος «διετήρει» και ότι άλλο
σχετικό με την επίγεια ζωή του Κυρίου, και φυσικά, και τα Τίμια Δώρα.

Σύμφωνα
με την ίστορικοθρησκευτική μας παράδοση, προ της Κοιμήσεως της ή Παναγία Μητέρα
του Κυρίου τα παρέδωσε μαζί με τα Άγια Σπάργανα του Χριστού, την Τίμια Έσθήτα
και την Αγία Ζώνη της στην Εκκλησία των Ιεροσολύμων οπού και παρέμειναν μέχρι
το έτος 400 μ.Χ. περίπου. Κατά το έτος τούτο ό αυτοκράτωρ Άρκάδιος τα μετέφερε
στην Κωνσταντινούπολη προς αγιασμό του λάου και προστασία και προβολή της
Βασιλευούσης. Εκεί παρέμειναν μέχρι και της αλώσεως της πόλεως από τους
Φράγκους το έτος 1204 μ.Χ. Στη συνέχεια μεταφέρθηκαν για λόγους ασφαλείας μαζί
με αλλά ιερά κειμήλια στη Νίκαια της Βιθυνίας, προσωρινή πρωτεύουσα του
Βυζαντίου, όπου καί παρέμειναν για εξήντα περίπου χρόνια. Με την υποχώρηση των
Σταυροφόρων επί αυτοκράτορος Μιχαήλ Παλαιολόγου επεστράφησαν στην
Κωνσταντινούπολη μέχρι της υποδουλώσεώς της στους Τούρκους το 1453 μ.Χ.

Μετά την Άλωση ή ευλαβέστατη
Μάρω, χριστιανή σύζυγος του σουλτάνου Μουράτ Β’ (1421-1451) καί μητρυιά του
Μωάμεθ Β’ του Πορθητού, τα μετέφερε αυτοπροσώπως στην Ιερά Μονή Αγίου Παύλου
στο Αγιον Όρος. Ή Μονή αυτή της ήταν
γνωστή καθόσον ό πατέρας της Γεώργιος Βράγκοβιτς, δεσπότης της Σερβίας, έκτισε
το καθολικό της εις τιμήν του Αγίου Μεγαλομάρτυρας Γεωργίου του Τροπαιοφόρου.

 

Κατά
την αγιορείτικη παράδοση, καθώς η Μάρω ανήρχετο από τον αρσανά (λιμάνι) στην
Μονή, ή Κυρία Θεοτόκος την εμπόδισε με υπερφυσικό τρόπο να πλησίαση στη Μονή
και έτσι να παραβίαση το άβατον του Αγίου Όρους. Αυτή υπήκουσε και παρέδωσε
ταπεινά τα Τίμια Δώρα στους ευλαβείς μοναχούς και πατέρες, οι όποιοι και
έστησαν στο σημείο εκείνο της θεομητορικής παρουσίας ένα Σταυρό πού σώζεται
μέχρι σήμερα και λέγεται «Σταυρός της Βασιλίσσης». Το σουλτανικό έγγραφο με τις
σχετικές πληροφορίες παραδόσεως των Τιμίων Δώρων φυλάσσεται στο αρχείο της
Μονής του Αγίου Παύλου.

 

Η
αυθεντικότητα των Τιμίων Δώρων στηρίζεται κατά ένα μέρος στην προφορική
παράδοση καί κατά το υπόλοιπο στην ιστορία. Εκείνο όμως πού ακράδαντα βεβαιώνει
την αυθεντικότητα των Τιμίων Δώρων είναι ή άρρητη εύωδία πού ώρισμένα άπ’ αυτά
αδιαλείπτως καί ώρισμένα κατά καιρούς αναδίδουν καί ή πλούσια ιαματική καί
θαυματουργική χάρις πού μέχρι τις μέρες μας αναβλύζουν.

 

dogma.gr

Πότε (και γιατί) η Θεία Λειτουργία των Χριστουγέννων στην Λάγκα

 Και ενώ ο παπάς της ενορίας μας, ο αγαπημένος μας παπα-Γιώργης προγραμμάτισε και ανακοίνωσε την Θεία Λειτουργία για την ημέρα των Χριστουγέννων στην Λάγκα, κάποιοι ... φρόντισαν ώστε να αλλάξουν τα δεδομένα!

Ο σεβαστός από το 99.99% Λαγκιωτών ΑΞΙΟΣ Ιερέας μας, απομακρύνθηκε από το χωριό μας. 

(το γιατί ... άλλη φορά).

Οπότε σαν «καημένους» συγγενείς, μας στέλνουν «αναπληρωματικό» Ιερέα.....!!!!!

Κατόπιν τούτου, η Θεία Λειτουργία για τα Χριστούγεννα θα τελεστεί το Σάββατο 24 Δεκεμβρίου στον Ι.Ν.Αγίου Νικολάου. 

Καλή Συνείδηση σε εσάς που «μεριμνήσατε»... 

ΚΑΛΑ & ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ στον παντοτινό πνευματικό μας πατέρα Γεώργιο

ΚΑΛΑ & ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΑ  ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ & στους υπόλοιπους

                                                                             Θανάσης Ριζόπουλος

Γιατί γιορτάζει σήμερα η μητέρα της Παναγίας Αγία Άννα

 

Στις
9 Δεκεμβρίου τιμάται από την Ορθόδοξη Εκκλησία η Σύλληψη της Αγίας Άννης, η
ημέρα δηλαδή που η Παναγία συλλαμβάνεται με θαυμαστό τρόπο στα σπλάγχνα της
μητέρας της, της Άννας.

 «Σύλληψη
της Αγίας Άννης» σήμερα. Αν και δεν αναφέρεται σε κανένα από τα βιβλία
της Καινής Διαθήκης, η Άννα κατέχει περίοπτη θέση στην ευσέβεια της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Οι
όποιες πληροφορίες έχουμε για την Άννα (καθώς και για τον σύζυγό της Ιωακείμ)
αντλούνται από τα Απόκρυφα Ευαγγέλια, και κυρίως από το Πρωτευαγγέλιο
του Ιακώβου και το Περί Νηπιότητας του Σωτήρος. Το όνομά της είναι ο
εξελληνισμένος τύπος της εβραϊκής λέξης «Hannah», που σημαίνει εύνοια, χάρη.

 

Η Άννα, η μητέρα της
Μαρίας, της μητέρας του Ιησού Χριστού, καταγόταν από τη φυλή του Λευί.
Ο πατέρας της ήταν ιερέας και ονομαζόταν Ματθάν και ιεράτευε την εποχή της
βασιλείας της Κλεοπάτρας. Τη δε μητέρα της, την έλεγαν Μαρία. Σύμφωνα με
το Πρωτευαγγέλιο του Ιακώβου, η Άννα ήταν σύζυγος του Ιωακείμ. Το
ζευγάρι δεν είχε παιδιά και παρακαλούσε τον Θεό να του χαρίσει ένα. Ο
Θεός απέστειλε άγγελο να τους γνωστοποιήσει ότι όχι μόνο θα αποκτούσαν τέκνο,
αλλά ότι αυτό θα γινόταν διάσημο σε όλο τον κόσμο. Η γηραιά Άννα απέκτησε
ένα κοριτσάκι «εξ επαγγελίας, αλλά και κατά τους νόμους της φύσεως»,
σύμφωνα με την Ορθόδοξη θεολογία. Το ονόμασε Μαριάμ και ήταν προορισμένη να
γίνει η μητέρα του Χριστού.

Αφού η Αγία Άννα απογαλάκτισε τη
Θεοτόκο και την αφιέρωσε στο Θεό, αυτή πέρασε την υπόλοιπη ζωή της με
νηστείες, προσευχές και ελεημοσύνες προς τους φτωχούς. Τέλος,
εκοιμήθη ειρηνικά. Ναό προς τιμήν της Αγίας Άννας, έκτισε στην
Κωνσταντινούπολη περί το 550 μ.Χ. ο αυτοκράτορας Ιουστινιανός. Λείψανο της
Αγίας υπάρχει στην αγιορείτικη σκήτη της Αγίας Άννας, στον Ιερό Ναό της Αγίας
Άννης Κατερίνης, καθώς και αλλού.

Η Ορθόδοξη Εκκλησία τιμά
τρεις φορές το χρόνο την Αγία Άννα: Στις 9 Δεκεμβρίου τη Σύλληψή
της, στις 25 Ιουλίου την Κοίμησή της και στις 9 Σεπτεμβρίου, μαζί με τον σύζυγό
της Ιωακείμ. Η Αγία Άννα τιμάται και από τη Μουσουλμανική
Θρησκεία. Στο Κοράνι, η Άννα αναφέρεται ως σεβάσμια και πνευματική γυναίκα,
μητέρα της Παναγίας.

Ο εορτασμός του Αγίου Νικολάου στην Λάγκα

Τον προστάτη μας Άγιο Νικόλαο τιμήσαμε σήμερα στην Λάγκα.

Με εκκλησιασμό και περιφορά της εικόνας του

Ιερά Πανήγυρη Αγίου Νικολάου «των Ψαράδων»

 Στο ομώνυμο Ιερό Εξωκκλήσιο της Καστοριάς (15ος αιων.), όπου
στέκει ως φάρος τηλαυγής πάνω στον βράχο, δίπλα στο σπήλαιο του Δράκου και στην
λίμνη Ορεστιάδα,

 την Δευτέρα 5 Δεκεμβρίου 2022 και ώρα 16:00, θα τελεσθεί η
ακολουθία του Μεγάλου Εσπερινού.

Την Τρίτη 6 Δεκεμβρίου 2022 και ώρα 07:30, θα τελεσθεί η
ακολουθία του Όρθρου και η Θεία Λειτουργία.