Λουτρό Καρδίτσας και η σχέση του με τη Λάγκα

Εκεί στα Ν.Α. της πόλης Καρδίτσας και κοντά στο δρόμο που οδηγεί προς τα Λουτρά Σμοκόβου και σε απόσταση 21 χιλιομέτρων από αυτή και στους πρόποδες της προσηλιακής βουνοπλαγιάς του κατά την τοπική ονομασία του βουνού «Καρακόλι» που είναι διακλάδωση της Βουλγάρας, βρίσκεται το μικρό χωριό που λέγεται Λουτρό.

Πράγματι λούζεται στον ήλιο και δικαιολογημένη η ονομασία του. Λέγεται ότι την ονομασία  του την πήρε από τις πηγές θερμού ύδατος που υπήρχε στην περιοχή πριν από πολλά χρόνια και που χρησιμοποιούνταν για λουτροθεραπείες. Με την πάροδο όμως του χρόνου, το νερό χάθηκε και σήμερα δεν υπάρχει πια.



Βορειοανατολικά του απλώνεται ο καταπράσινος κάμπος της Καρδίτσας που διασχίζεται από τον ποταμό Ονόχωνα.

Έχει 150 περίπου σπίτια, στα οποία ζουν ισάριθμες οικογένειες. Σύμφωνα με την τελευταία απογραφή * ο πληθυσμός του είναι 440 κάτοικοι. Τα σπιτάκια του είναι μονώροφα ή διώροφα, αλλού κολλημένα το ένα με το άλλο και αλλού απομακρυσμένα. Τα πιο πολλά είναι καινούργια με ωραίες και περιποιημένες αυλές. Δεν έχει σχέδιο και οι δρόμοι του είναι στενοί.

Τα πιο ψηλά σημεία του χωριού είναι ο λόφος της Αγίας Παρασκευής και η θέση που είναι το σχολείο και η εκκλησία, βυθισμένα στο πράσινο των κυπαρισσιών και των πεύκων και αποτελούν τη βιτρίνα του χωριού.

Πιο ψηλά ακόμη είναι η θέση «Λουλούδια» στην οποία υψώνεται επιβλητικό  το υδραγωγείο που δίνει νερό σ΄ όλα τα σπίτια του χωριού.



Στις 6 Αυγούστου, γιορτή της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος, όλες οι νοικοκυρές παλαιότερα έφερναν στην εκκλησία σε πιάτα «τσαμπιά» σταφύλια, τα τοποθετούσαν μπροστά στο εικονοστάσι, αριστερά από την Ωραία Πύλη και στο τέλος της Θείας Λειτουργίας με ειδική τελετή ευλογούνταν από τον Ιερέα και μετά μοιράζονταν για «Χρόνια πολλά» σ όλους τους εκκλησιαζόμενους. Μέχρι την μέρα αυτή κανείς δεν έκοβε σταφύλια από το αμπέλι για να φάει.

Σήμερα το έθιμο αυτό έχει σχεδόν εκλείψει.



Οι κάτοικοι του χωριού  είναι ντόπιοι ή και ξένοι που ήρθαν από τη Μακεδονία και συγκεκριμένα από τη Λάγκα Καστοριάς και εγκαταστάθηκαν σε αυτό κατά τα έτη 1876 - 1884.



Οι οικογένειες που έφτασαν στο Λουτρό είναι:

Του Τέλιου-Καρρά-Ιωάννου-Θεοχάρη-Ντούλια (λέγονταν Τούλη)-Λάρου-Τσιοπάνου και Παπαλάμπρου.



Από το βιβλίο του Αριστοτέλη Σερ. Μακρή

«ΙΣΤΟΡΙΑ ΛΑΟΓΡΑΦΙΑ ΛΟΥΤΡΟΥ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ»

Έκδοση *1984



Για οδηγίες πως θα φτάσετε στο Λουτρό κάντε κλικ στον χάρτη